Rewolucja 1905 roku | |||
Krążownik Pamiat' Azowa w 1902 r. | |||
Czas |
sierpień 1906 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Przyczyna |
dążenie rewolucjonistów do obalenia caratu, niezadowolenie marynarzy z warunków służby | ||
Wynik |
stłumienie powstania | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
|
Bunt na krążowniku „Pamiat´ Azowa” – zbrojny bunt marynarzy krążownika Pamiat´ Azowa w lipcu 1906 r. Jeden z buntów żołnierzy i marynarzy podczas rewolucji 1905 roku w Imperium Rosyjskim.
Tło wydarzeń
[edytuj | edytuj kod]Podczas rewolucji 1905 r. partie bolszewików i socjalistów-rewolucjonistów prowadziły intensywną agitację we Flocie Bałtyckiej. Ich hasła cieszyły się znaczną popularnością wśród marynarzy garnizonów w Kronsztadzie i w twierdzy Sveaborg u wybrzeży Helsingforsu. Obie partie dążyły do wywołania w dogodnym momencie zbrojnego powstania, które miało ogarnąć całą Flotę. Lokalna organizacja eserowców zwiększyła jeszcze swoje wysiłki na rzecz wywołania powstania w lipcu 1906 r., po rozwiązaniu Dumy Państwowej. Współdziałała z nimi również lokalna struktura bolszewików w Helsingforsie, wbrew stanowisku kierownictwa partii[1]. Rewolucjoniści byli przekonani, że rozwiązanie parlamentu popchnie marynarzy i żołnierzy do otwartego wystąpienia przeciwko caratowi[1].
Zanim wyznaczono konkretną datę powstania, 17 lipca?/30 lipca 1906 r. spontanicznie wybuchł bunt w twierdzy Sveaborg. Jego bezpośrednią przyczyną był fakt, iż komendant twierdzy gen. Władimir Lajming[2] osadził w areszcie, za pomniejsze wykroczenia dyscyplinarne, około 200 żołnierzy kompanii minerskich[3]. Działacze partii bolszewickiej i eserowskiej, w ocenie których powstanie było nieprzygotowane, próbowali powstrzymać żołnierzy, ale ich wiadomości nie dotarły nawet na niektóre wyspy należące do twierdzy. Powstanie zostało stłumione 20 lipca?/2 sierpnia 1906 r.[3]
Osobny artykuł:19 lipca?/1 sierpnia 1906 wybuchło także powstanie w Kronsztadzie, które upadło po niecałych dwóch dniach[4].
Przebieg buntu
[edytuj | edytuj kod]Również na wieść o powstaniu w twierdzy Sveaborg marynarze Pamiati Azowa wszczęli bunt w nocy z 19 na 20 lipca (1/2 sierpnia) 1906 r.[5] Według innego źródła bezpośrednią przyczyną wybuchu buntu było aresztowanie i odesłanie do Rewla jednego z marynarzy[4]. Po opanowaniu okrętu wybrali komitet, w skład którego weszli bolszewik Arsienij Koptiuch, N. Łobadin, S. Gawriłow, A. Kołodin, T. Kuźkin i inni[6]. Marynarze zabili sześciu oficerów[5] i ranili kapitana okrętu Mazurowa[4]. Wbrew nadziejom rewolucjonistów załogi innych okrętów nie przyłączyły się do powstania[4].
20 lipca?/2 sierpnia 1906 r. okręt wszedł pod czerwonym sztandarem do portu w Rewlu, jednak w mieście oczekiwał go już postawiony w stan gotowości garnizon. Miejscowe władze zaalarmował fakt, iż od kilkunastu godzin z okrętem nie było kontaktu[4]. Marynarzom nie udało się natychmiast po wejściu do portu nawiązać kontaktu z miejską organizacją bolszewicką[6], a policja i wojsko były przygotowane, by stłumić w zarodku jakiekolwiek antycarskie wystąpienie w mieście[4]. Wieczorem tego samego dnia młodsi oficerowie Pamiati Azowa odbili okręt z rąk buntowników[5]. Dopiero po tym wydarzeniu na okręt dotarła trójka agitatorów związanych z Partią Socjalistów-Rewolucjonistów; jednym z nich był Ilja Fondaminski. Zostali oni zatrzymani przez marynarzy zachowujących lojalną postawę wobec caratu[7].
Część przywódców buntu zginęła podczas walki na okręcie, inni zostali aresztowani przez żandarmerię[6]. Bunt został stłumiony. W ramach represji okręt został otrzymał nową nazwę Dwina, gdyż dawną uznano za zhańbioną[8] i stał się okrętem szkolnym[6]. 18 uczestników buntu zostało skazanych na śmierć i rozstrzelanych, zaś 12 skazano na katorgę[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b J. Bushnell, Mutiny amid Repression, s. 214–216.
- ↑ СВЕАБОРГСКОЕ ВОССТАНИЕ 1906 • Большая российская энциклопедия – электронная версия [online], old.bigenc.ru [dostęp 2023-09-06] .
- ↑ a b A. Asher, The Revolution of 1905. Authority Restored, s. 230–231.
- ↑ a b c d e f A. Asher, The Revolution of 1905. Authority Restored, s. 232.
- ↑ a b c J. Bushnell, Mutiny amid Repression, s. 220.
- ↑ a b c d e ПАМЯТЬ АЗОВА – Словарь морских терминов на Корабел.ру [online], www.korabel.ru [dostęp 2023-09-10] (ros.).
- ↑ Фондаминский Илья Исидорович [online], www.hrono.ru [dostęp 2023-09-11] .
- ↑ Борис И. Колоницкий , ПАМЯТЬ О ПЕРВОЙ РОССИЙСКОЙ РЕВОЛЮЦИИ В 1917 ГОДУ: Случаи Севастополя и Гельсингфорса, „Cahiers du Monde russe”, 48 (2/3), 2007, s. 519–537, ISSN 1252-6576, JSTOR: 40418603 [dostęp 2023-09-10] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- A. Asher, The Revolution of 1905. Authority Restored, Stanford University Press, Stanford 1992, ISBN 978-0-8047-1972-8.
- J. Bushnell, Mutiny amid Repression. Russian Soldiers in the Revolution of 1905-1906, Indiana University Press, Bloomington 1985, ISBN 0-253-33960-X.