Cering Como, ཚེ་རིང་མཚོ་མོ (ur. 1983 w Sonamthang) – bhutańska nauczycielka i polityczka. Jedyna kobieta wybrana do Rady Narodowej Bhutanu podczas wyborów parlamentarnych w 2023 roku(inne języki)^[1].

Como urodziła się w wiosce Sonamthang, w gewogu Ngangla, w dystrykcie Żemgang na południu kraju^[2][3].

Ukończyła studia z dydaktyki na Paro College of Education(inne języki), koledżu Royal University of Bhutan(inne języki) (འབྲུག་རྒྱལ་འཛིན་གཙུག་ལག་སློབ་སྡེ་)^[4].

Przez 14 lat pracowała jako nauczycielka w Thimphu, była również właścicielką własnej firmy w mieście Panbang^[3][5].

Czterokrotnie ubiegała się o mandat do Rady Narodowej Bhutanu, wyższej izby bikameralnego parlamentu Bhutanu^[4]. W czasie wyborów w 2023 roku(inne języki) o 20 mandatów ubiegało się 5 kobiet i 84 mężczyzn^[5][6]. W trakcie kampanii wyborczej spotkała się z seksizmem, a jej męscy kontrkandydaci argumentowali, że kobieta nie da rady podołać obowiązkom i pracy w Radzie Narodowej^[5]. W czasie kampanii wyborczej odwiedziła osiem gewogów^[3]. Na swoją kampanię wyborczą wydała 148 tysięcy ngultrum^[7]. Jej kampania wyborcza skupiała się na walce z biedą; Żemgang jest najbiedniejszym regionem w kraju^[8]. Jako rozwiązanie problemu zaproponowała zwiększenie inwestycji w turyzm^[3][8]. W czasie wyborów zobowiązała się do odwiedzania swojego okręgu wyborczego co najmniej raz w roku^[8].

Zdobyła 3170 z 11 591 oddanych głosów, wygrywając z czterema kontrkandydatami^[3][5][9]. Została jedyną kobietą wybraną na członkinię Rady Narodowej, pozostałych 19 członków pochodzących z wyborów jest mężczyznami^[1]. Korzystając ze swojej prerogatywy, król Bhutanu Jigme Khesar Namgyel Wangchuck mianował 5 członków Rady Narodowej, w tym 2 kobiety: Kalzang Czo Kji Dordże(inne języki)^[10], producentkę filmową (która była również członkinią Rady Narodowej od 2015 roku), oraz Taszi Czo Dzom(inne języki)^[11], która wcześniej służyła jako pierwsza kobieta w Sądzie Najwyższym(inne języki) (od 2012 roku)^[12][13].

Jest drugą kobietą reprezentującą Żemgang w Radzie Narodowej^[2]. Zasiadła w Komisji Spraw Społecznych i Kulturalnych^[14].

Popiera wskaźnik szczęścia narodowego brutto^[15].

Ma dwójkę dzieci. Wspólnie z rodziną mieszka w Thimphu, stolicy kraju^[2][3][9].