Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej

Храм Казанской иконы Божией Матери

nr rej. 7737263007
cerkiew parafialna
Widok ogólny
Państwo	Rosja
Miasto wydzielone	Moskwa
Miejscowość	Moskwa
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	moskiewska miejska
Wezwanie	Kazańskiej Ikony Matki Bożej
Wspomnienie liturgiczne	22 października/4 listopada
Historia Data zakończenia budowy 1698 Data zamknięcia 1928 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data reaktywacji 1990 Fundator Tichon Strieszniew
Dane świątyni Styl barok moskiewski Świątynia • materiał bud. • cegła Kopuła • liczba kopuł 5 Ołtarz • liczba ołtarzy • wezwania ołtarzy bocznych 3 Ścięcia Głowy św. Jana Chrzciciela, św. Mikołaja Dzwonnica • typ dzwonnicy wbudowana
Położenie na mapie Moskwy Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej
Położenie na mapie Rosji Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej
55°37′17,7″N 37°32′12,4″E/55,621583 37,536778
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej – prawosławna cerkiew w Moskwie, w dzielnicy Jasieniewo, wchodzącej w skład południowo-zachodniego okręgu administracyjnego Moskwy. Pierwotnie znajdowała się w majątku Uzkoje. Administracyjnie należy do dekanatu św. Paraskiewy eparchii moskiewskiej miejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego^[1].

Cerkiew została wzniesiona w 1698 przez bojara Tichona Strieszniewa w stylu baroku naryszkińskiego^[2] na miejscu starszej, drewnianej świątyni wzmiankowanej po raz pierwszy w 1641^[1]. Była to prywatna świątynia prawosławna na terenie majątku Uzkoje, który na przestrzeni wieków należał m.in. do Golicynów, Strieszniewów, Oboleńskich, Niejełowych, Tołstojów i Trubieckich. Świątynia odniosła poważne straty podczas wojny francusko-rosyjskiej w 1812. Ostatnimi właścicielami Uzkiego byli Trubieccy. Częstym gościem w ich majątku, a zatem także w znajdującej się na jego terenie cerkwi, był filozof Władimir Sołowjow^[2].

W 1928 cerkiew została zamknięta i przez kolejne dziesięciolecia mieściła magazyn książek. Trafiały do niej m.in. prace autorów zakazanych w ZSRR, skonfiskowane księgi liturgiczne i teologiczne, książki i dokumenty archiwalne wywiezione z bibliotek i archiwów niemieckich. Rosyjski Kościół Prawosławny odzyskał obiekt w 1990^[2].

Cerkiew zbudowana jest na planie krzyża i zwieńczona pięcioma kopułami, z których złocona jest jedynie środkowa, położona w centralnej części budynku. W jednej z zachodnich kopuł zawieszone są dzwony^[2].

Świątynia, oprócz ołtarza głównego, posiada dwa boczne – Ścięcia Głowy św. Jana Chrzciciela oraz św. Mikołaja^[2].