Chłopiec (także: chłopak; dawniej chłopię, otrok) – młody człowiek płci męskiej. Wiek, w którym chłopiec staje się mężczyzną, jest różny w różnych społeczeństwach. Zwykle przejście z okresu dojrzewania do dojrzałości następuje w wieku kilkunastu lat.
W mowie potocznej słowo „chłopak” (zwykle w wyrażeniu: mój/czyjś chłopak) jest często używane w znaczeniu młodego nieżonatego mężczyzny związanego z kimś uczuciowo, z kim stanowi parę[1]. W znaczeniu historycznym był to młody pracownik wykonujący zwykle prace pomocnicze (np. chłopak na posyłki)[2].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]Rzeczowniki „chłopiec”, „chłopię”, „chłopak” są pokrewne z wyrazami chłop i pacholę. Każde z tych słów zachowuje się nieco inaczej pod względem gramatycznym: forma „chłopiec” jest regularna, „chłopię” należy do rodzaju nijakiego i przez to łączy się z liczebnikami zbiorowymi, wreszcie pochodzący z dialektu mazowieckiego „chłopak” odmienia się w liczbie mnogiej dwojako: męsko- i niemęskoosobowo[3].
Normy grupowe i kształtowanie postaw
[edytuj | edytuj kod]Chłopcy z różnych grup wiekowych często należą do kręgów społecznych, które ustalają swoje unikalne normy. Te normy służą jako punkt odniesienia dla chłopców oceniających swoich rówieśników. Przestrzeganie tych norm grupowych często ma większe znaczenie niż samo przynależenie do grupy. W rzeczywistości chłopcy, którzy nie przestrzegają tych norm, są często oceniani niżej niż ci, którzy mimo bycia obcymi, przestrzegają norm grupy. To zjawisko podkreśla potężny wpływ norm grupowych na kształtowanie postaw i działań oraz społeczne implikacje konformizmu. [4] [5] [6]
Sztuka
[edytuj | edytuj kod]Chłopcy są bohaterami wielu utworów literackich, spośród których znane na całym świecie są m.in.:
- Chłopcy z Placu Broni Ferenca Molnára (węg. A Pál utcai fiúk, „Chłopcy z ulicy Pawła”; różne tłumaczenia na ponad 30 języków)[7]
- Mikołajek i inne chłopaki René Goscinny’ego (fr. Le Petit Nicolas et les copains)
Sport
[edytuj | edytuj kod]W wielu dyscyplinach sportowych istnieją osobne rozgrywki dla chłopców. Przykładowo, w tenisie każdy turniej wielkoszlemowy zawiera gry pojedyncze i podwójne chłopców (definiowanych jako osoby płci męskiej w wieku rocznikowym najwyżej 18 lat).
Męskie konkurencje na olimpijskim festiwalu młodzieży Europy są określane jako konkurencje chłopców[8].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Chłopiec. [w:] Słownik języka polskiego [on-line]. PWN. [dostęp 2009-03-06].
- ↑ Chłopiec. [w:] Słownik języka polskiego [on-line]. PWN. [dostęp 2009-04-08].
- ↑ Kłopoty ze słowem chłopak – Polszczyzna od ręki Pana Literki [online], Obcy język polski, 29 grudnia 2014 [dostęp 2019-02-12] (pol.).
- ↑ Oceny dzieci i młodzieży dotyczące rówieśników, którzy kwestionują ich grupę: rola norm płci i tożsamości [online], onlinelibrary.wiley.com [dostęp 2024-03-25] .
- ↑ Normy grupowe [online], oxfordre.com [dostęp 2024-03-25] .
- ↑ Konformizm w grupach: wpływ poglądów innych na wyrażane postawy i zmiany postaw [online], link.springer.com [dostęp 2024-03-25] .
- ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2019-02-12] .
- ↑ 15- i 16-latkowie w Festiwalu EYOF. pzla.pl, 6 lutego 2013. [dostęp 2019-02-14].