 Chen Nien-chin na IO 2016 w Rio de Janeiro | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
169 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub |
National Tsing Hua University | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Trener |
Ko Wen-ming | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Chen Nien-chin (chiń. 陳念琴; pinyin Chén Niànqín; ur. 10 maja 1997 w Hualianie) – tajwańska bokserka, brązowa medalistka olimpijska, złota i brązowa medalistka mistrzostw świata, mistrzyni Azji, srebrna medalistka igrzysk olimpijskich młodzieży[1]. Występowała w kategoriach od 66 do 75 kg[2].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Przygodę z boksem zaczęła w 2010 roku.
W 2014 roku na igrzyskach olimpijskich młodzieży w Nankinie zdobyła srebrny medal w kategorii do 75 kg, przegrywając w finale z Elżbietą Wójcik[3]. Dwa lata później podczas mistrzostw świata w Astanie zdobyła brązowy medal. W półfinale przegrała z późniejszą mistrzynią Amerykanką Claressą Shields.
Na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro odpadła w pierwszej rundzie, przegrywając z Rosjanką Jarosławą Jakuszyną 0:3[4]. Podczas mistrzostw Azji w 2017 roku w Ho Chi Minh poniosła porażkę w półfinale z Koreanką Seon Su-jin.
W 2018 roku została mistrzynią świata w Nowym Delhi w kategorii do 69 kg. Po zwycięstwach w ćwierćfinale z Kanadyjką Myriamą Silvą Rondeau i w półfinale z Lovliną Borgohainą z Indii pokonała w finale również Chinkę Gu Hong 3:2[5].
Rok później zdobyła srebrny medal mistrzostw Azji w Bangkoku po niejednogłośnej porażce w finale z Chinką Gu Hong. W półfinale pokonała Darigę Szakimową z Kazachstanu[6].
W 2021 roku ponownie wzięła udział w Letnich Igrzyskach Olimpijskich, gdzie w rywalizacji kobiet do 69 kg odpadła w ćwierćfinale z Lovliną Borgohain. Wzięła również udział w Igrzyskach Olimpijskich 2024 w Paryżu, gdzie w rywalizacji kobiet do 66 kg zdobyła brązowy medal, przegrywając w półfinale z Yang Liu[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ CHEN Nien Chin. olympics.com. [dostęp 2024-08-11]. (ang.).
- ↑ New Delhi 2018 AIBA Women’s World Boxing Championships - Athlete Profiles. AIBA. s. 230–231. [dostęp 2018-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-15)]. (ang.).
- ↑ 台拳擊女將陳念琴 青奧奪銀牌. ltn.com.tw, 2014-08-26. [dostęp 2018-11-29]. (chiń.).
- ↑ 奧運》台灣首位奧運女拳手 陳念琴首輪止步. ltn.com.tw, 2016-08-14. [dostęp 2018-11-29]. (chiń.).
- ↑ 清大女戰神「拳」力以赴 陳念琴勇奪世界女子拳擊錦標賽金牌. Storm, 2018-11-25. [dostęp 2018-11-29]. (chiń.).
- ↑ 拳擊亞錦賽／擊落奧運銅牌 陳念琴叩關金牌戰. ETtoday, 2019-04-25. [dostęp 2019-04-26]. (chiń.).
- ↑ Imane Khelif zdobyła złoty medal na igrzyskach. Algierka może zostać pozbawiona nagrody! [online], Fakt, 10 sierpnia 2024 [dostęp 2024-08-13] (pol.).
