Ching Wan Tang
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Alma Mater | |
| Nagrody | |
|
Nagroda Wolfa (2011) | |
Ching Wan Tang (ur. 23 lipca 1947 w Yuen Long) – amerykański chemik fizyczny pochodzenia hongkońskiego. Profesor Hong Kong University of Science and Technology, profesor emeritus Uniwersytetu w Rochester.
Licencjat uzyskał na Uniwersytecie Kolumbii Brytyjskiej, zaś tytuł doktora na Uniwersytecie Cornella. W 1975 roku rozpoczął pracę w Eastman Kodak, gdzie badał organiczne ogniwa słoneczne. Znany jest ze swoich prac w dziedzinie optoleketroniki organicznej, dziedziny badań koncentrującej się na urządzeniach elektronicznych opartych na półprzewodnikach organicznych. Znany z wynalezienia organicznych ogniw fotowoltaicznych oraz organicznych diod elektroluminescencyjnych[1][2].
W 2011 roku (wraz z Krzysztofem Matyjaszewskim i Stuartem Ricem) otrzymał Nagrodę Wolfa w dziedzinie chemii[3], zaś w 2019 roku Nagrodę Kioto w dziedzinie zaawansowanych technologii[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ TANG Ching Wan - Biography - The Honorary Graduates - HKU Honorary Graduates [online], www4.hku.hk [dostęp 2025-10-07] (ang.).
- ↑ Ching Wan Tang | National Inventors Hall of Fame® Inductee [online], www.invent.org, 7 października 2025 [dostęp 2025-10-07] (ang.).
- ↑ Wayback Machine [online], www.che.rochester.edu [dostęp 2025-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2011-03-25].
- ↑ Ching W. Tang - Kyoto Prize [online], 京都賞 [dostęp 2025-10-07] (ang.).
