Chronon (z gr. χρόνος „czas”) – hipotetyczny kwant czasu, niepodzielna jednostka czasu używana w teoriach zakładających jego nieciągłość.
W tradycyjnej mechanice kwantowej czas jest ciągły (tj. jego wartość nie zmienia się skokowo); niektórzy fizycy uważają jednak, że model czasu nieciągłego może okazać się przydatny, np. w grawitacji kwantowej (przy połączeniu zasad mechaniki kwantowej z ogólną teorią względności). Model tego typu zaproponowany został przez P. Caldirolę w 1980[1]. W jego pracy jeden chronon odpowiada 2×10−23 sekundy.
Wartość chrononu oznaczana jako θ0, jest wyliczona zgodnie ze wzorem:
- 6,97 × 10−24 s,
gdzie:
- – przenikalność elektryczna próżni,
- e – ładunek elektryczny elementarny,
- – masa spoczynkowa elektronu,
- c – prędkość światła w próżni.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Caldirola, P. (1980), The introduction of the chronon in the electron theory and a charged lepton mass formula [w:] „Lett. Nuovo Cim.”, t. 27, s. 225–228