Chyna

Chyna w 2007
Imię i nazwisko	Joan Marie Laurer
Data i miejsce urodzenia	27 grudnia 1969[1] Rochester[2]
Data i miejsce śmierci	20 kwietnia 2016 Redondo Beach
Przyczyna śmierci	przedawkowanie leków[3]
Kariera profesjonalnej wrestlerki
Pseudonimy ringowe	Chyna[1] Chyna Doll[1] Joanie Laurer[1] Joanie Lee[1] Just Joanie[1]
Wzrost	1,75 m[1]
Masa ciała	91 kg[1]
Zapowiadana z	Londonderry, New Hampshire
Trenerzy	Killer Kowalski[1]
Debiut	1995[1]
Emerytura	15 maja 2011
Multimedia w Wikimedia Commons

Chyna (ur. jako Joan Marie Laurer^[4] 27 grudnia 1969 w Rochester w stanie Nowy Jork, zm. 20 kwietnia 2016 w Redondo Beach w stanie Kalifornia^[5]) – amerykańska wrestlerka, kulturystka oraz aktorka telewizyjna i pornograficzna.

Rozpoczęła karierę wrestlerki w federacji World Wrestling Federation w 1997, gdzie występowała pod pseudonimem ringowym Chyna i była określana jako „Dziewiąty cud świata”. Była również założycielką ugrupowania D-Generation X, dwukrotną (i jedyną żeńską) posiadaczką WWF Intercontinental Championship oraz jednokrotną WWF Women’s Championship. Była pierwszą w historii uczestniczką Royal Rumble matchu oraz turnieju King of the Ring, a także pierwszą pretendentką do WWF Championship^[6]. Po opuszczeniu WWF w 2001, Chyna okazjonalnie występowała w New Japan Pro-Wrestling i Total Nonstop Action Wrestling.

Poza wrestlingiem, dwukrotnie pozowała w Playboyu, a także występowała epizodycznie w produkcjach telewizyjnych. Wystąpiła w sześciu produkcjach pornograficznych; zadebiutowała w 2004 w filmie „One Night in Chyna”, wraz z przyjacielem-wrestlerem Seanem Waltmanem.

Joanie Laurer była trenowana przez Władysława „Killera” Kowalskiego w jego szkółce wrestlingowej umiejscowionej w Malden w Massachusetts^[7]. W swojej pierwszej walce zawalczyła z mężczyzną przebranym za kobietę^[7]. Pracowała dla różnych federacji niezależnych jako Joanie Lee^[7].

Laurer poznała Paula „Triple H’a” Levesque’a i Shawna Michaelsa po jednym z show w 1996^[7]. Po obejrzeniu kilku pojedynków z jej udziałem, Levesque i Michaels chcieli zatrudnić ją w WWF jako swoją ochroniarkę^[7][8]. Vince McMahon, właściciel WWF, na samym początku nie był do niej przekonany twierdząc, że widownia nie uwierzy, iż kobieta może być lepsza od mężczyzny w ringu^[8][7]. Czekając na decyzję McMahona, Laurer otrzymała propozycję od World Championship Wrestling (WCW), którego przedstawiciele chcieli, aby została jedyną kobiecą członkinią ugrupowania New World Order^[7]. Ta początkowo przyjęła ofertę, lecz ostatecznie została zatrudniona w WWF przez Shane’a McMahona^[9].

 Główny artykuł: D-Generation X.

Laurer zadebiutowała w WWF jako Chyna, 16 lutego 1997 na gali In Your House 13: Final Four, podczas walki Huntera Hearst Helmsleya z Goldustem. Siedząca na widowni przy barierkach Chyna zaczęła dusić Marlenę, menedżerkę Goldusta^[7][10]. Jej pierwotnym wizerunkiem w federacji była ochroniarka Triple H’a, a później ugrupowania D-Generation X. Znana była z interweniowania w walkach i wykonywania low blowów (ciosów w krocze)^[7][11].

W styczniu 1999, Chyna wzięła udział w Royal Rumble matchu na gali Royal Rumble, stając się pierwszą kobietą w historii tego rodzaju starcia^[12][11]. Dzień później na tygodniówce Raw is War, Chyna przeszła na ciemną stronę zdradzając Triple H’a i sprzymierzając się z wrogimi mu Vince’em McMahonem i Kanem^[8]. Laurer połączyła siły z Kanem na gali St. Valentine’s Day Massacre: In Your House, i wspólnie z nim zawalczyła z X-Pacem i Triple H’em^[13]. Na WrestleManii XV, Chyna zaatakowała Kane’a podczas jego walki z Triple H’em^[8][14]. Jeszcze tej samej nocy, Chyna i Triple H odwrócili się od D-Generation X, pomagając Shane’owi McMahonowi wygrać walkę z X-Pacem^[14]. Duo stało się częścią stajni The Corporation, jak i późniejszego Corporate Ministry. Po rozwiązaniu obu grup, Chyna pozostała po stronie Triple H’a; ich współpraca dobiegła końca pod koniec 1999^[8].

W czerwcu 1999, Chyna stała się pierwszą kobietą, która zakwalifikowała się do turnieju King of the Ring^[8][11]. Później stała się również pierwszą żeńską pretendentką do WWF Championship, lecz utraciła tę pozycję na rzecz Mankinda^[8]. Niedługo potem, Chyna przeszła na dobrą stronę podczas długiej rywalizacji z Jeffem Jarrettem. Na gali Unforgiven odbyła z nim walkę o WWF Intercontinental Championship; nie udało jej się zdobyć tytułu^[15][7]. Otrzymała jednak walkę rewanżową i miesiąc później na gali No Mercy pokonała Jarretta o tytuł w „Good Housekeeping matchu”, stając się pierwszą i jedyną żeńską posiadaczką tego mistrzostwa^[11][16]. Zyskała sympatię Miss Kitty, która stała się jej menedżerką.

Po zdobyciu mistrzostwa, Chyna rozpoczęła nową rywalizację z Chrisem Jericho i pokonała go na gali Survivor Series^[17]. W grudniu przegrała z nim walkę o tytuł na gali Armageddon^[18]. Rywale zawalczyli ze sobą w kolejnym rewanżu, 30 grudnia na odcinku tygodniówki SmackDown!, który zakończył się podwójnym przypięciem^[19]. W rezultacie, Stephanie McMahon-Helmsley ogłosiła ich podwójnymi mistrzami^[20]. Na gali Royal Rumble, Jericho i Chyna bronili tytułu (każdy na własną rękę) przeciwko Hardcore Holly’emu w Triple Threat matchu; walkę wygrał Jericho i to on stał się niekwestionowanym mistrzem^[21]. Panowanie Chyny jako jednego z „podwójnych mistrzów” nie jest oficjalnie uznawane przez WWE.

Niedługo po utracie Intercontinental Championship, Chyna stała się scenariuszową dziewczyną Eddiego Guerrero. Para zmierzyła się o Intercontinental Championship z Valem Venisem i Trish Stratus na SummerSlam; w wyniku starcia, Chyna stała się nową posiadaczką pasa mistrzowskiego^[22]. Dwa tygodnie później jednak utraciła tytuł na rzecz Guerrero w Triple Threat matchu z Kurtem Anglem^[23]. Chyna i Guerrero rozstali się w listopadzie 2000 roku.

W międzyczasie, Laurer zapozowała nago dla magazynu Playboy^[24]. Fakt ten został wykorzystany w scenariuszach WWF i doprowadził do debiutu grupy Right to Censor. Chyna rozpoczęła rywalizację z Ivory, członkinią Right to Censor. Kulminacją rywalizacji była walka zawodniczek o Women’s Championship na gali Royal Rumble w styczniu 2001. Podczas walki Chyna doznała kontuzji szyi^[25]. Powróciła na WrestleManii X-Seven i pokonała Ivory w walce o mistrzostwo^[26]. Pokonała Litę na gali Judgment Day^[27] i niedługo później zawiesiła pas mistrzowski^[28].

30 listopada 2001, Laurer odeszła z WWF^[29].

Chyna zadebiutowała w New Japan Pro-Wrestling (NJPW) na gali New Japan Thirtieth Anniversary Show w 2002; była sędzią jednego z pojedynków gali^[30]. Jesienią odbyła kilka walk dla federacji. Jej ostatnim starciem w NJPW była walka drużynowa, w której wraz z Masahiro Chono pokonała Kazunariego Murakamiego i Makaia #2^[31].

Chyna zadebiutowała w Total Nonstop Action Wrestling (TNA) 12 maja na odcinku Impact!. Została przedstawiona jako biznesowa wspólniczka Kurta Angle’a^[32]. Wzięła udział w Battle Royalu, z którego wyeliminowała rywala Angle’a, Jeffa Jarretta^[33]. Na gali SacrificeChyna i Angle pokonali Jeffa i Karen Jarrettów^[34].

Laurer zadebiutowała w pornografii filmem 1 Night in Chyna, w którym wystąpiła wraz ze swoim przyjacielem Seanem Waltmanem. Film został opublikowany w 2004 i sprzedał się w nakładzie ponad 100 tys. sztuk^[35]. W 2009, Laurer wystąpiła w Another Night in Chyna^[36], a w 2011 – w Backdoor to Chyna^[36]. Dwukrotnie wystąpiła też jako She-Hulk w parodiach The Avengers^[36]. Laurer była dwukrotną zdobywczynią nagród AVN; w 2006 otrzymała nagrodę za najlepiej sprzedający się tytuł roku (1 Night in Chyna)^[37], a w 2012 za najlepszy film z udziałem celebryty (Backdoor to Chyna)^[38].

Chyna była jedną z grywalnych postaci w pięciu grach komputerowych^[39]:

• WWF Attitude, wydanej na Nintendo 64, PlayStation, Game Boy Color i Dreamcast w 1999
• WWF WrestleMania 2000, wydanej na Nintendo 64 w październiku 1999
• WWF SmackDown!, wydanej na PlayStation w marcu 2000
• WWF No Mercy, wydanej na Nintendo 64 w listopadzie 2000
• WWF SmackDown 2: Know Your Role, wydanej na PlayStation w listopadzie 2000

Laurer dwukrotnie zapozowała nago dla magazynów Playboya: w listopadzie 2000^[24] i w 2002, tuż po jej odejściu z WWF^[40]. Wystąpiła też w filmie dokumentalnym Playboya – Joanie Lauren, Nude Wrestling Superstar^[41].

W 2001, Laurer opublikowała swoją autobiografię, Chyna, The 9th Wonder of the World: If They Only Knew^[42].

Laurer ukończyła studia na University of Tampa^[43].

W latach 1996–2000, Laurer spotykała się z wrestlerem Paulem „Triple H’em” Levesquem^[44]. W 2003 związała się z Seanem Waltmanem^[44]. Para zaręczyła się, po czym rozeszła, a następnie ponownie zaręczyła. W styczniu 2005, Laurer została aresztowana za stosowanie przemocy domowej wobec Waltmana^[44].

W listopadzie 2007, Laurer oficjalnie zmieniła swoje imię i nazwisko na „Chyna”^[4].

Laurer była uzależniona od narkotyków (kokainy) i alkoholu. W styczniu 2005, Sean Waltman wyznał, że Laurer walczy nie tylko z używkami, lecz również z chorobą psychiczną^[45]. W programie „The Surreal Life” wyznała, że próbowała popełnić samobójstwo^[46]. Miała złe stosunki z członkami jej rodziny; pogodziła się z matką w lutym 2015^[47].

Podczas pobytu w Japonii, Laurer uczyła języka angielskiego w szkołach i nawróciła się na mormonizm^[43].

20 kwietnia 2016, w domu Laurer w Redondo Beach w Kalifornii znaleziono jej martwe ciało. W chwili śmierci miała 46 lat. Brała leki na nerwicę lękową i bezsenność. Przyczyną jej śmierci było przypadkowe przedawkowanie przepisanych leków^[3].

• Finishery
  • DDT^[48]
  • Gorilla Press Slam^[48]
  • Pedigree (Double underhook facebuster)^[49]
  • Powerbomb^[50]
  • Sleeper slam^[51]
• Inne ruchy
  • Handspring back elbow^[48]
  • Jawbreaker^[48]
  • Low blow^[48]
• Wrestlerzy menedżerowani
  • Triple H^[52]
  • Billy Gunn^[52]
  • The Corporation^[53]
  • D-Generation X^[53]
  • Eddie Guerrero^[52]
  • Chris Jericho^[52]
  • Kane^[52]
  • Shawn Michaels^[52]
• Menedżerzy
  • Miss Kitty^[52]
• Przydomki
  • „The Ninth Wonder of the World”^[49]
  • „Mamacita” (jako managerka Eddiego Guerrero)
• Motywy muzyczne
  • „Break it Down” od The DX Band (WWF, jako członkini D-Generation X)^[54]
  • „No Chance in Hell” od Jima Johnstona (WWF, jako członkini The Corporation)^[55]
  • „My Time” od The DX Band (WWF, jako managerka Triple H’a)^[55]
  • „Latino Heat” od Jima Johnstona (WWF, jako managerka Eddiego Guerrero)^[56]
  • „Who I Am” od Jima Johnstona (WWF, 1999–2001)^[54]
  • „Hell on Heels” od Dale’a Olivera (TNA)^[57]

• International Wrestling Federation
  • IWF Women’s Championship (1 raz)^[58]
• Ladies International Wrestling Association
  • Rookie of the Year (1998)
• Professional Girl Wrestling Association
  • Rookie of the Year (1996)^[58]
• Pro Wrestling Illustrated
  • PWI umieściło ją na 106. miejscu PWI 500 w 2000^[59]
• World Wrestling Federation
  • WWF Intercontinental Championship (3 razy) (WWE/F rozpoznaje tylko 2 panowania Chyny – patrz rozdział Intercontinental Champion (1999–2000))^[60]
  • WWF Women’s Championship (1 raz)^[60]

• Profil Chyny na WWE.com
• Chyna w Adult Film Database
• Chyna w Internet Adult Movie Database
• Chyna w IMDb