Ciągła integracja (ang. continuous integration^[1]) – praktyka stosowana w trakcie rozwoju oprogramowania, polegająca na częstym, regularnym włączaniu (integracji) bieżących zmian w kodzie do głównego repozytorium i każdorazowej weryfikacji zmian, poprzez zbudowanie projektu (jeśli jest taka potrzeba) oraz wykonanie testów jednostkowych. W praktyce, zaleca się, by każdy członek zespołu programistycznego przynajmniej raz dziennie umieścił wykonaną przez siebie pracę w repozytorium^[2].

Prawidłowo przeprowadzana ciągła integracja powinna prowadzić do:

• zmniejszenia kosztów i ilości pracy niezbędnej do łączenia prac wykonanych przez różne osoby,
• uniknięcia powtórzeń,
• wcześniejszego wykrywania błędów.^[3]

• Paul M. Duvall: Continuous Integration: Improving Software Quality and Reducing Risk (Wyd. I). Boston: Addison-Wesley Professional, 2007. ISBN 0-321-33638-0. Brak numerów stron w książce