Ciąg niezbędny – ciąg silników samolotu, działający na statek powietrzny, utrzymujący go w locie poziomym z ustaloną prędkością. Ciąg niezbędny jest parametrem danego statku powietrznego i jest zależny głównie od prędkości i ciężaru statku. Ciąg niezbędny jest równy sile oporu aerodynamicznego poruszającego się samolotu^[1].

Ciąg silników pojazdu powietrznego, nazywany ciągiem rozporządzalnym, musi być odpowiednio większy od ciągu niezbędnego. Dla lekkich samolotów jednosilnikowych ciąg rozporządzalny musi stanowić co najmniej 1,33 ciągu niezbędnego. W samolotach komunikacyjnych ciąg rozporządzalny musi być ponad 2 razy większy od ciągu niezbędnego. Wymaganie to oznacza, że poziomy lot samolotem musi być możliwy przy poprawnej pracy tylko połowy silników^[1].

Projektując samolot, ciąg niezbędny szacuje się na podstawie jego oporu aerodynamicznego i oporu indukowanego. Na podstawie ciągu niezbędnego i założeń nadmiarowych szacuje się ciąg rozporządzalny jaki muszą zapewnić silniki.

Moc jest iloczynem siły i prędkości. W przypadku napędu śmigłowego określając moc silnika uwzględnia się sprawność śmigła, równą w przybliżeniu 0,8. Ostatecznie moc silników samolotu określa wzór^[1]:

${\displaystyle P={\frac {Tv}{0{,}8}},}$

gdzie:

• ${\displaystyle P}$ – moc silnika,
• ${\displaystyle T}$ – ciąg rozporządzalny zespołu napędowego,
• ${\displaystyle v}$ – prędkość lotu.