Cumberland – rodzaj zimnego sosu podawanego głównie do mięs.
Zimny sos podawany do potraw z dziczyzny (najczęściej potraw z dzika i zająca), sporadycznie do innych mięs. Przygotowuje się go na bazie galaretki z borówki brusznicy lub czerwonych porzeczek, soku pomarańczowego i czerwonego wina, z dodatkiem skórki pomarańczowej. Bywa przyprawiany imbirem i musztardą[1]. Może też powstać na bazie jasnej zasmażki rozprowadzonej sokiem z jagód czarnej borówki, doprawionej sokiem z cytryny, cukrem i solą[2].
Nazywany czasem sosem oksfordzkim, cumberland najczęściej jest zaliczany do sosów angielskich, co sugeruje jego nazwa. Pochodzi ona od nazwiska, które po abdykacji przyjął ostatni król Hanoweru – Jerzy V. Po raz pierwszy sos ten miał być podany w Penzingu pod Wiedniem, gdzie osiadł on w 1866. Do jego spopularyzowania przyczyniły się także kulinarne publikacje znanego francuskiego restauratora Auguste Escoffiera[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Maciej E. Halbański: Leksykon sztuki kulinarnej. Warszawa: Wydawnictwo „Watra”, 1987, s. 37. ISBN 83-225-0106-4.
- ↑ Witold Poprzęcki: Ziołolecznictwo. Warszawa: Spółdzielcza Agencja Reklamowa SPAR, 1989, s. 57. ISBN 83-00-02498-0.