Daniel Fried
.jpg) Daniel Fried (2024) | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Ambasador Stanów Zjednoczonych w Polsce | |
| Okres |
od 27 listopada 1997 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Daniel Fried (ur. w 1952) – amerykański polityk i dyplomata, w latach 1997–2000 ambasador Stanów Zjednoczonych w Polsce[2].
Daniel Fried urodził się jako syn Geralda Frieda i Judith Pines Fried. On, jego siostra i dwaj bracia chodzili do Beverly Hill High School. Uzyskał tytuł licencjata na Uniwersytecie Cornell w 1974 oraz tytuł magistra w Szkole Spraw Międzynarodowych i Publicznych na Uniwersytecie Columbia w 1977.
Po uzyskaniu dyplomu Daniel Fried wstąpił do służby zagranicznej. W latach 1977–1979 był zatrudniony w Biurze Ekonomicznym Departamentu Stanu USA. W latach 1980–1981 pracował w Konsulacie Generalnym USA w ówczesnym Leningradzie (Petersburgu) w ZSRR. Od 1982 do 1985 roku pracował jako urzędnik polityczny w ambasadzie USA w Belgradzie w Jugosławii. Po powrocie do USA od 1985 do 1987 roku pracował w Biurze do Spraw Radzieckich w Departamencie Stanu, a następnie w latach 1987–1989 roku był urzędnikiem do spraw polskich w Departamencie Stanu. W latach 1990–1993 był doradcą politycznym w Ambasadzie USA w Warszawie. W latach 1993–1997 był pracownikiem Rady Bezpieczeństwa Narodowego USA i pełnił funkcję specjalnego asystenta prezydenta Billa Clintona. Pracując z prezydentem Clintonem zajmował się rozszerzeniem NATO i stosunkami Rosja–NATO. Wraz z Strobe Talbottem, Richardem Holbrookem i Josephem Kruzelem odegrał ważną rolę w przyjęciu Polski do NATO[3].
26 kwietnia 2000, za wybitne zasługi w rozwijaniu polsko-amerykańskiej współpracy, został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[4]. 13 listopada 2009 w uznaniu za przyjaźń i życzliwość okazywaną wobec Polski, szczególnie na drodze naszego kraju do członkostwa w Sojuszu Północnoatlantyckim i w pierwszych latach członkostwa minister Radosław Sikorski nadał mu Odznakę Honorową „Bene Merito”[5].
Od 2018 jest wykładowcą wizytującym Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego[6].
W 2018 r. Daniel Fried wygłosił przemówienie programowe na 21. Konferencji Modelowej Organizacji Narodów Zjednoczonych na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa (JHUMUNC XXI)[7].
W 2023, za zasługi we wzmacnianiu więzi Stanów Zjednoczonych z Europą, a w szczególności za zasługi w procesie przyłączenia Polski do NATO, został jako pierwszy uhonorowany Medalem Kuriera z Warszawy, wyróżnieniem ustanowionym przez Muzeum Powstania Warszawskiego, przyznawanym w hołdzie Janowi Nowakowi Jeziorańskiemu[6][8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ US Ambassador to Poland w bazie Notable Names Database (ang.)
- ↑ US Ambassador to Poland. [dostęp 2011-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 sierpnia 2016)].
- ↑ Przez pięć kręgów. Jak Polska przekonała Amerykanów, że nadaje się do NATO [online], wiadomosci.onet.pl [dostęp 2024-03-12] (pol.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 kwietnia 2000 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2000 r. nr 21, poz. 435).
- ↑ Wręczenie przez ministra Radosława Sikorskiego odznaki Bene Merito. msz.gov.pl, 14 listopada 2009. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-05)].
- ↑ a b Daniel Fried laureatem Medalu Kuriera z Warszawy. studium.uw.edu.pl, 2023-01-24. [dostęp 2023-07-08].
- ↑ Keynote Speaker - JHUMUNC [online], web.archive.org, 11 stycznia 2018 [dostęp 2024-03-12] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-11].
- ↑ Daniel Fried – pierwszy odznaczony Medalem Kuriera z Warszawy. dzieje.pl, 2023-01-23. [dostęp 2023-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-08)].
|
