| Data urodzenia |
ok. 1530 |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
drukarz |
| Narodowość | |
| Pracodawca |
Drukarnia zamkowa Jana Kiszki w Łosku |
Daniel z Łęczycy, Daniel Łęczycki, Daniel Drukarz[1] (ur. ok. 1530, zm. 1600) – polski drukarz związany z ruchem reformacyjnym.
W latach 1558–1562 prowadził na zlecenie zboru małopolskiego drukarnię w Pińczowie[2]. Wydrukował tam m.in. rozprawę Andrzeja Frycza Modrzewskiego De primatu papae[3]. Po rozłamie w zborze kierował w latach 1562–1571 drukarnią Kawieczyńskich w Nieświeżu[4]. W 1571 przeniósł się do drukarni zamkowej Jana Kiszki w Łosku[2]. Następnie wyjechał do Wilna, gdzie pracował jako drukarz zarówno dla katolików (drukarnia Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła, 1576–1580, oraz drukarnia Akademii Wileńskiej, 1592–1594), jak i kalwinistów (drukarnia przy zborze, 1581–1591)[2]. W latach 1594–1600 prowadził własną oficynę, wydającą głównie dzieła jezuickie[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Daniel z Łęczycy, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2025-04-13].
- ↑ a b c d Encyklopedia wiedzy o książce 1971 ↓, kolumna 495.
- ↑ Szwejkowska 1975 ↓, s. 130.
- ↑ Encyklopedia wiedzy o książce 1971 ↓, kolumna 495, 575.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Encyklopedia wiedzy o książce. Wrocław-Warszawa-Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1971.
- Helena Szwejkowska: Książka drukowana XV–XVIII wieku. Zarys historyczny. Wrocław-Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Druki Daniela z Łęczycy w bibliotece Polona
