Derrick Rose

Derrick Rose
	; Rose w 2019.
	rozgrywający
Pełne imię i nazwisko	Derrick Martell Rose Sr.
Pseudonim	D-Rose, Poohdini
Data i miejsce urodzenia	4 października 1988 ; Chicago
Wzrost	191 cm
Masa ciała	91 kg
	Kariera
Aktywność	2008–2024
Szkoła średnia	Simeon Career Academy (Chicago, Illinois)
College	Memphis (2007–2008)
Draft	2008, numer: 1; Chicago Bulls
Kariera klubowa
Kariera reprezentacyjna
2010–2014	Stany Zjednoczone
	↑ Mecze w lidze aktualne na 24 września 2024. ;
Dorobek medalowy
	Mistrzostwa Świata
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach
	Strona internetowa

Derrick Martell Rose Sr. (ur. 4 października 1988 w Chicago) – amerykański zawodowy koszykarz, występujący na pozycji rozgrywającego, dwukrotny mistrz świata.

Karierę koszykarską rozpoczynał podczas nauki w szkole średniej Simeon Career Academy, z której drużyną koszykarską dwukrotnie zdobywał mistrzostwo stanu. W 2007 wystąpił w meczu gwiazd amerykańskich szkół średnich – McDonald’s All-American^[2].

W 2007 podpisał list intencyjny uniwersytetu Memphis, stając się tym samym zawodnikiem ich zespołu. Wraz z drużyną Tigers awansował do finału rozgrywek akademickich, gdzie jednak przegrali z drużyną koszykarską uniwersytetu Kansas. Po roku studiów postanowił zgłosić się do draftu NBA, w którym to został wybrany z pierwszym numerem przez Chicago Bulls^[3].

Podczas pierwszych rozgrywek w zawodowej karierze, Rose został wybrany debiutantem roku, a także wybrano go do najlepszego składu pierwszoroczniaków^[4]. W kolejnym sezonie po raz pierwszy w karierze został wybrany do meczu gwiazd NBA^[5], oraz został powołany do reprezentacji Stanów Zjednoczonych na Mistrzostwa Świata 2010^[6].

Dzieciństwo

Matka, Brenda Rose, wychowała go samotnie. Derrick ma trzech starszych braci i dorastał w najgorszej dzielnicy Chicago – Englewood. Od dziecka kibicował Chicago Bulls, a jego idolem jest Michael Jordan^[7]^[8].

Kariera

High School

Derrick Rose poprowadził swój zespół z liceum Simeon Career Academy do dwóch mistrzostw stanowych z rzędu, tym samym jego zespół stał się pierwszym w historii okręgu Chicago, który tego dokonał. Zagrał w meczu Jordan Brand oraz McDonald’s All-American, który uważany jest za All-Star Game młodych koszykarzy z liceum. Rose reprezentował także zespół USA w Nike Hoop Summit^[9].

College

W swoim jedynym sezonie na uniwersytecie, poprowadził swój zespół do pierwszego miejsca po sezonie regularnym dzięki czemu Uniwersytet Memphis, był rozstawiony z numerem 1. Szybko przeszli przez Sweet 16, by w Final Four awansować do finału, gdzie musieli uznać wyższość drużyny z Kansas po dogrywce 75:68.

NBA

25 maja 2008 zdeklarował się przystąpić do draftu NBA. Został wybrany z numerem pierwszym przez Chicago Bulls^[10].

W 2009 roku wygrał konkurs Skills Challenge^[11] i tym samym został najwszechstronniejszym rozgrywającym NBA. Na koniec sezonu 2008–09 został wybrany debiutantem roku^[12]. W swoim debiucie w meczu fazy playoff zdobył 36 punktów i wyrównał rekord Kareema Abdul-Jabbara pod względem najwyższej zdobyczy punktowej w debiutanckim meczu playoff. 17 stycznia 2011, w meczu przeciwko Memphis Grizzlies zdobył swoje pierwsze w karierze triple-double, zdobywając 22 punkty, 10 zbiórek i 12 asyst w ciągu 40 minut gry. 17 lutego 2011, w meczu przeciwko San Antonio Spurs, rozgrywający Byków, zdobywając 42 punktów, ustanowił swój nowy rekord kariery^[13]. 6 maja 2011, w meczu przeciwko Atlanta Hawks zdobył 44 punkty, czym ustanowił swój rekord w liczbie zdobytych punktów podczas playoffów.

3 maja 2011 został wybrany MVP sezonu zasadniczego 2010/2011. Tym samym stał się najmłodszym zawodnikiem, który odebrał tę nagrodę, a zarazem pierwszym od 1998 roku graczem Bulls.

29 kwietnia 2012, w meczu nr 1 fazy play-off, przeciwko Philadelphia 76ers, Rose doznał poważnej kontuzji – zerwał więzadło krzyżowe w lewej nodze. Do gry wrócił na początku sezonu 2013/2014, lecz kilka tygodni po powrocie, 22 listopada 2013 roku, doznał kolejnego urazu. Tym razem uszkodził łąkotkę w prawym kolanie.

25 lipca 2017 podpisał umowę z Cleveland Cavaliers^[14]. 8 lutego 2018 trafił do Utah Jazz w wyniku wymiany z udziałem trzech drużyn (Jazz, Cavaliers, Kings)^[15]. 2 dni później został zwolniony^[16]. 8 marca zawarł kontrakt do końca sezonu z Minnesotą Timberwolves^[17].

31 października 2018, podczas swojego pierwszego spotkania sezonu jako gracz pierwszej piątki, zdobył 50 punktów w wygranym 128–125 spotkaniu między Timberwolves a Utah Jazz, ustanawiając tym samym nowy rekord kariery^[18].

6 lipca 2019 został zawodnikiem Detroit Pistons^[19].

8 stycznia 2021 został zawodnikiem New York Knicks^[20].

3 lipca 2023 podpisał kontrakt z Memphis Grizzlies^[21].

26 września 2024 ogłosił zakończenie kariery sportowej^[22].

Osiągnięcia

Stan na 9 lutego 2021, na podstawie^[23]^[24], o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA

Wicemistrz NCAA (2008)*
Mistrz:
- turnieju konferencji USA (2008)*
- sezonu zasadniczego konferencji USA (2008)*
Najlepszy pierwszoroczny zawodnik konferencji C-USA (2008)
MVP turnieju Coaches vs. Classic Memphis Regional (2008)
Zaliczony do:
- I składu:
  - NCAA Final Four (2008)^[25]
  - debiutantów C-USA (2008)
  - C-USA (2008)
  - turnieju:
    - C-USA (2008)
    - Coaches vs. Classic (2008)
- III składu All-American (2008 przez AP, NABC)

NBA

MVP sezonu (2011)^[26]
Debiutant roku (2009)^[27]
Laureat nagrody – House of Highlights Moment of the Year (2019)^[28]
Zwycięzca konkursu Skills Challenge (2009)
Uczestnik:
- meczu gwiazd NBA (2010–2012)
- Rising Stars Challenge (2009)
- Skills Challenge (2009, 2011)
Zaliczony do:
- I składu:
  - NBA (2011)
  - debiutantów (2009)^[29]
Zawodnik:
- miesiąca (kwiecień 2010, marzec 2011)
- tygodnia (4.01.2010, 15.11.2010, 18.01.2011, 16.01.2012, 5.03.2012)
Debiutant miesiąca (listopad 2008, grudzień 2008, marzec 2009)
Powołany do udziału w konkursie Skills Challenge (2020 – nie wystąpił z powodu kontuzji)^[30]

Reprezentacja

Mistrz świata (2010, 2014)

(*) – osiągnięcia anulowane przez NCAA

Statystyki

Legenda
M	Mecze	S5	Pierwsza piątka	MPG	Minuty na mecz
FG%	Celność rzutów z pola	3P%	Celność rzutów „za 3”	FT%	Celność rzutów wolnych
RPG	Zbiórki na mecz	APG	Asysty na mecz	SPG	Przechwyty na mecz
BPG	Bloki na mecz	PPG	Punkty na mecz

Na podstawie^[31].

Sezon regularny

Sezon	Drużyna	M	S5	MPG	FG%	3P%	FT%	RPG	APG	SPG	BPG	PPG
2008/09	Chicago	81	80	37,0	47,5%	22,2%	78,8%	3,9	6,3	0,8	0,2	16,8
2009/10	Chicago	78	78	36,8	48,9%	26,7%	76,6%	3,8	6,0	0,7	0,3	20,8
2010/11	Chicago	81	81	37,4	44,5%	33,2%	85,8%	4,1	7,7	1,0	0,6	25,0
2011/12	Chicago	39	39	35,3	43,5%	31,2%	81,2%	3,4	7,9	0,9	0,7	21,8
2013/14	Chicago	10	10	31,1	35,4%	34,0%	84,4%	3,2	4,3	0,5	0,1	15,9
2014/15	Chicago	51	51	30,0	40,5%	28,0%	81,3%	3,2	4,9	0,7	0,3	17,7
2015/16	Chicago	66	66	31,8	42,7%	29,3%	79,3%	3,4	4,7	0,7	0,2	16,4
2016/17	New York	64	64	32,5	47,1%	21,7%	87,4%	3,8	4,4	0,7	0,3	18,0
2017/18	Cleveland	16	7	19,3	43,9%	25,0%	85,4%	1,8	1,6	0,2	0,3	9,8
2017/18	Minnesota	9	0	12,4	42,6%	16,7%	100%	0,7	1,2	0,4	0,0	5,8
2018/19	Minnesota	51	13	27,3	48,2%	37,0%	85,6%	2,7	4,3	0,6	0,2	18,0
2019/20	Detroit	50	15	26,0	49,0%	30,6%	87,1%	2,4	5,6	0,8	0,3	18,1
2020/21	Detroit	15	0	22,8	42,9%	33,3%	84,0%	1,9	4,2	1,2	0,3	14,2
2020/21	New York	35	3	26,8	48,7%	41,1%	88,3%	2,9	4,2	0,9	0,4	14,9
2021/22	New York	26	4	24,5	44,5%	40,2%	96,8%	3,0	4,0	0,8	0,5	12,0
2022/23	New York	27	0	12,5	38,4%	30,2%	91,7%	1,5	1,7	0,3	0,2	5,6
2023/24	Memphis	24	7	16,6	46,1%	36,6%	88,9%	1,9	3,3	0,3	0,1	8,0
Razem		723	518	30,5	45,6%	31,6%	83,1%	3,2	5,2	0,7	0,3	17,4

Play-offy

Sezon	Drużyna	M	S5	MPG	FG%	3P%	FT%	RPG	APG	SPG	BPG	PPG
2009	Chicago	7	7	44,7	49,2%	0,0%	80,0%	6,3	6,4	0,6	0,7	19,7
2010	Chicago	5	5	42,4	45,6%	33,3%	81,8%	3,4	7,2	0,8	0,0	26,8
2011	Chicago	16	16	40,6	39,6%	24,8%	82,8%	4,3	7,7	1,4	0,7	27,1
2012	Chicago	1	1	37,0	39,1%	50,0%	100%	9,0	9,0	1,0	1,0	23,0
2015	Chicago	12	12	37,8	39,6%	34,8%	89,7%	4,8	6,5	1,2	0,5	20,3
2018	Minnesota	5	0	23,8	50,9%	70,0%	85,7%	1,8	2,6	0,4	0,0	14,2
2021	New York	5	3	35,0	47,6%	47,1%	100%	4,0	5,0	0,4	0,2	19,4
2023	New York	1	0	3,0	0,0%	0,0%	–	0,0	1,0	0,0	0,0	0,0
Razem		52	44	37,7	42,6%	32,2%	84,5%	4,3	6,3	0,9	0,5	21,9

Przypisy

↑ ^a ^b Derrick Rose [online], NBA [dostęp 2019-12-06] (ang.).
↑ 2007 McDonalds All-American Rosters. realgm.com. [dostęp 2018-09-09]. (ang.).
↑ Bulls go with native Chicagoan Rose over Beasley. ESPN. [dostęp 2008-06-26]. (ang.).
↑ Chicago Bulls’ Derrick Rose named NBA Rookie of the Year. [w:] Chicago Tribune [on-line]. 22 kwietnia 2009. [dostęp 2009-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 kwietnia 2009)]. (ang.).
↑ Derrick Rose Named 2010 All-Star. ChicagoBulls.com. [dostęp 2010-01-31]. (ang.).
↑ Piotr Makulec: Kadra USA na MŚ 2010 w Turcji. Probasket. [dostęp 2013-01-19]. (pol.).
↑ Derrick Rose’s MVP speech a slam dunk. espn.com. [dostęp 2014-11-29]. (ang.).
↑ Rose on his idol and on playing at Simeon. chicagotribune.com. [dostęp 2014-11-29]. (ang.).
↑ 2007 Nike Hoop Summit Rosters. realgm.com. [dostęp 2018-09-06]. (ang.).
↑ 2008 NBA Draft. Basketball-Reference.com. [dostęp 2024-09-27]. (ang.).
↑ Top pick Rose finishes Skills Challenge with a flair. nba.com, 15 lutego 2009. [dostęp 2010-01-16]. (ang.).
↑ Rose named NBA’s top rookie. espn.com, 22 kwietnia 2009. [dostęp 2010-01-16]. (ang.).
↑ Bulls win 4th straight behind Rose’s career-high 37 points. nba.com, 15 stycznia 2010. [dostęp 2010-01-16]. (ang.).
↑ Cavaliers Sign Derrick Rose. nba.com. [dostęp 2017-07-26]. (ang.).
↑ Jazz Acquire Jae Crowder and Derrick Rose in Three-Team Trade. nba.com. [dostęp 2018-02-09]. (ang.).
↑ Jazz Waive Derrick Rose. nba.com. [dostęp 2018-02-11]. (ang.).
↑ Timberwolves Sign Derrick Rose. nba.com. [dostęp 2018-03-09]. (ang.).
↑ Rose scores career-high 50 as Timberwolves top Jazz 128-125. espn.com. [dostęp 2018-11-01]. (ang.).
↑ Detroit Pistons Sign Free Agent Derrick Rose. nba.com. [dostęp 2019-07-08]. (ang.).
↑ KNICKS ACQUIRE DERRICK ROSE [online], nba.com, 8 lutego 2021 [dostęp 2021-02-09] (pol.).
↑ Memphis Grizzlies sign Derrick Rose. nba.com, 2023-07-03. [dostęp 2024-09-27]. (ang.).
↑ Malika Andrews, Tim MacMahon: Former MVP Derrick Rose retiring from NBA after 16-year career. espn.com, 2024-09-26. [dostęp 2024-09-27]. (ang.).
↑ Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2017-05-23]. (ang.).
↑ Profil na archive.fiba.com. archive.fiba.com. [dostęp 2017-05-23]. (ang.).
↑ NCAA All-Tournament Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-02-03]. (ang.).
↑ NBA MVP & ABA Most Valuable Player Award Winners. basketball-reference.com. [dostęp 2023-01-15]. (ang.).
↑ NBA & ABA Rookie of the Year Award Winners. basketball-reference.com. [dostęp 2023-01-15]. (ang.).
↑ 2019 NBA Awards: Complete list of winners. nba.com. [dostęp 2019-06-26]. (ang.).
↑ Year-by-year NBA All-Rookie Teams. nba.com. [dostęp 2023-01-21]. (ang.).
↑ 2020 Taco Bell Skills Challenge. nba.com. [dostęp 2020-02-16]. (ang.).
↑ Derrick Rose Statistics. Basketball-Reference.com. [dostęp 2024-05-18]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Profil na gotigersgo.com. gotigersgo.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-30)]. (ang.).
Profil zawodnika na NBA.com (ang.)
Statystyki na Basketball-Reference.com (ang.)

[2] Mecze w lidze aktualne na 24 września 2024.

[NBA-1] Derrick Rose [online], NBA [dostęp 2019-12-06] (ang.).

[3] 2007 McDonalds All-American Rosters. realgm.com. [dostęp 2018-09-09]. (ang.).

[4] Bulls go with native Chicagoan Rose over Beasley. ESPN. [dostęp 2008-06-26]. (ang.).

[5] Chicago Bulls’ Derrick Rose named NBA Rookie of the Year. [w:] Chicago Tribune [on-line]. 22 kwietnia 2009. [dostęp 2009-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 kwietnia 2009)]. (ang.).

[6] Derrick Rose Named 2010 All-Star. ChicagoBulls.com. [dostęp 2010-01-31]. (ang.).

[7] Piotr Makulec: Kadra USA na MŚ 2010 w Turcji. Probasket. [dostęp 2013-01-19]. (pol.).

[8] Derrick Rose’s MVP speech a slam dunk. espn.com. [dostęp 2014-11-29]. (ang.).

[9] Rose on his idol and on playing at Simeon. chicagotribune.com. [dostęp 2014-11-29]. (ang.).

[10] 2007 Nike Hoop Summit Rosters. realgm.com. [dostęp 2018-09-06]. (ang.).

[11] 2008 NBA Draft. Basketball-Reference.com. [dostęp 2024-09-27]. (ang.).

[12] Top pick Rose finishes Skills Challenge with a flair. nba.com, 15 lutego 2009. [dostęp 2010-01-16]. (ang.).

[13] Rose named NBA’s top rookie. espn.com, 22 kwietnia 2009. [dostęp 2010-01-16]. (ang.).

[14] Bulls win 4th straight behind Rose’s career-high 37 points. nba.com, 15 stycznia 2010. [dostęp 2010-01-16]. (ang.).

[15] Cavaliers Sign Derrick Rose. nba.com. [dostęp 2017-07-26]. (ang.).

[16] Jazz Acquire Jae Crowder and Derrick Rose in Three-Team Trade. nba.com. [dostęp 2018-02-09]. (ang.).

[17] Jazz Waive Derrick Rose. nba.com. [dostęp 2018-02-11]. (ang.).

[18] Timberwolves Sign Derrick Rose. nba.com. [dostęp 2018-03-09]. (ang.).

[19] Rose scores career-high 50 as Timberwolves top Jazz 128-125. espn.com. [dostęp 2018-11-01]. (ang.).

[20] Detroit Pistons Sign Free Agent Derrick Rose. nba.com. [dostęp 2019-07-08]. (ang.).

[21] KNICKS ACQUIRE DERRICK ROSE [online], nba.com, 8 lutego 2021 [dostęp 2021-02-09] (pol.).

[22] Memphis Grizzlies sign Derrick Rose. nba.com, 2023-07-03. [dostęp 2024-09-27]. (ang.).

[23] Malika Andrews, Tim MacMahon: Former MVP Derrick Rose retiring from NBA after 16-year career. espn.com, 2024-09-26. [dostęp 2024-09-27]. (ang.).

[24] Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2017-05-23]. (ang.).

[25] Profil na archive.fiba.com. archive.fiba.com. [dostęp 2017-05-23]. (ang.).

[26] NCAA All-Tournament Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-02-03]. (ang.).

[27] NBA MVP & ABA Most Valuable Player Award Winners. basketball-reference.com. [dostęp 2023-01-15]. (ang.).

[28] NBA & ABA Rookie of the Year Award Winners. basketball-reference.com. [dostęp 2023-01-15]. (ang.).

[29] 2019 NBA Awards: Complete list of winners. nba.com. [dostęp 2019-06-26]. (ang.).

[30] Year-by-year NBA All-Rookie Teams. nba.com. [dostęp 2023-01-21]. (ang.).

[31] 2020 Taco Bell Skills Challenge. nba.com. [dostęp 2020-02-16]. (ang.).

[32] Derrick Rose Statistics. Basketball-Reference.com. [dostęp 2024-05-18]. (ang.).

[1]

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]