Doktor wszech nauk lekarskich, rzadziej: doktor wszech nauk medycznych (łac. doctoris medicinae universae) – tytuł powstały w drugiej połowie XIX w., w Cesarstwie Austrii, w miejsce wcześniejszych tytułów doktora medycyny, chirurgii, magistra położnictwa i magistra okulistyki. Nadawany był absolwentom studiów medycznych. Był odpowiednikiem dzisiejszego tytułu zawodowego lekarza (oraz – w innych dziedzinach – tytułu magistra) i nie wiązał się z napisaniem pracy doktorskiej ani ze stopniem naukowym doktora.

W (szeroko rozumianych) granicach Cesarstwa Austrii znajdowały się w tamtych czasach dwa polskie uniwersytety: Uniwersytet Jagielloński i Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie. Obydwa podlegały wprowadzonej przez Austriaków reformie i nadawały (aż do lat 30. XX w.) absolwentom studiów lekarskich tytuł doktora wszech nauk lekarskich.

Prawo używania tytułu „doktora wszech nauk lekarskich” przysługiwało osobom, które uzyskały dyplom lekarski przed dniem 30 czerwca 1930^[1].

• Gazeta Lekarska 2007-12 – pismo izb lekarskich, Wydawca: Naczelna Rada Lekarska.