| Gatunek |
dramatyczny |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery | |
| Kraj produkcji | |
| Język |
japoński |
| Czas trwania |
91 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
Dusze na drodze (jap. 路上の霊魂, trans. Rojō no reikon[1]) – japoński film z 1921 roku w reżyserii Minoru Muraty. Ze względu na użyte środki narracyjne film uważany jest za przełomowy dla kinematografii japońskiej[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Marta Aleksandra Zajbert: Początki kinematografii japońskiej do 1923 roku. 19-04-2013. [dostęp 2013-08-13]. Cytat: podpis pod zdjęciem: Rojō no reikon (路上の霊魂), 1921 r. (pol.).
- ↑ Marta Aleksandra Zajbert: Początki kinematografii japońskiej do 1923 roku. 19-04-2013. [dostęp 2013-08-13]. Cytat: Osanai wraz z Muratą Minoru nakręcili w 1921 roku film, który dla wielu jest prawdziwym początkiem kina japońskiego. „Dusze na drodze” (Rojō no reikon, 1921) utrzymane były w manierze filmów Davida Griffitha. Składały się z kilku podobnych historii zaczerpniętych z Gorkiego. „Dusze na drodze” były w porównaniu ze współczesnymi im dokonaniami filmem realistycznym, utrzymanym w zachodniej manierze. Nie dość, że sam obraz rozpoczynał się cytatem z Gorkiego, a Sawamurę Haruko, grającą główną rolę żeńską, stylizowano na Mary Pickford, to wykorzystane w nim środki stylistyczne były także zdecydowanie bardziej zachodnie niż japońskie – ujęcia panoramiczne, zbliżenia, retrospekcje, ruletki, diafragma irysowa itp. – wszystko to stanowiło w kinematografii japońskiej nowość. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dusze na drodze w bazie Filmweb
- Rojo no Reikon w bazie IMDb (ang.)
