Dyplomacja pingpongowa – termin politologiczny oznaczający podejmowanie wstępnych kroków, niekiedy odległych od meritum sprawy, do nawiązania lub wznowienia stosunków dyplomatycznych między państwami. Źródłem tego terminu jest wydarzenie z 1971 roku, gdy po mistrzostwach świata w tenisie stołowym w Japonii władze chińskie zaprosiły do siebie drużynę graczy amerykańskich na turniej tenisa stołowego („pingponga”).
Drużyna z USA wraz z dziennikarzami i towarzyszącymi im osobami byli pierwszymi Amerykanami, którzy oficjalnie pojawili się w komunistycznych Chinach od 1949 roku, kiedy władzę objął Mao Zedong. Obie strony wykorzystały to wydarzenie jako pretekst do nawiązania dalszych kontaktów dyplomatycznych i politycznych.
W 1972 roku Richard Nixon odwiedził Chiny i spotkał się z Mao Zedongiem, było to efektem „dyplomacji pingpongowej” czy inaczej „dyplomacji sportowej”[1].
Nawiązanie do tamtego wydarzenia znalazło się w powieści Forrest Gump: autor książki, Winston Groom, umieścił swego tytułowego bohatera w składzie ekipy tenisistów stołowych wysłanych do Chin. W nakręconym przez Roberta Zemeckisa w 1994 filmie fabularnym Forrest Gump wątek ten był również ukazany.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Aleksander Olech , Dyplomacja aportowa [online], researchgate.net, 2022, s. 60 [dostęp 2023-11-24] (pol.).