Edward Gorczyca

Edward Gorczyca
	kapitan uzbrojenia
Data i miejsce urodzenia	10 marca 1895 ; Uherce Zapłatyńskie
Data śmierci	?
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	Szefostwo Uzbrojenia Okręgu Korpusu VII
Stanowiska	inspektor amunicji i pgaz.
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa; kampania wrześniowa
	Odznaczenia

Edward Józef Leopold Gorczyca (10 marca 1895 w Uhercach Zapłatyńskich, zm. ?) – kapitan uzbrojenia Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się w Uhercach Zapłatyńskich w ówczesnym powiecie samborskim Królestwa Galicji i Lodomerii^[1]. W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. 21 lutego 1917 roku został przydzielony z 1 pułku piechoty do Komendy Żandarmerii Polowej Wojsk Polskich w Warszawie.

25 września 1919 roku został mianowany z dniem 1 października 1919 roku podporucznikiem w żandarmerii^[2]. Był dowódcą 2 plutonu żandarmerii w Warszawie należącego do 1 dywizjonu żandarmerii. 30 stycznia 1920 roku został przeniesiony do Dowództwa Żandarmerii przy Dowództwie Okręgu Generalnego „Kielce” na stanowisko dowódcy plutonu żandarmerii w Miechowie^[3]. 12 czerwca 1920 roku został odkomenderowany do Winnicy na Ukrainie^[4]. 30 lipca 1920 roku został mianowany warunkowo z dniem 1 maja 1920 roku porucznikiem w żandarmerii^[5]. 1 czerwca 1921 roku nadal pełnił służbę w Dywizjonie Żandarmerii Wojskowej Nr 3, a jego oddziałem macierzystym był 25 pułk piechoty w Piotrkowie^[6]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 988. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 25 pułk piechoty^[7]. W 1923 roku był oficerem 85 pułku Strzelców Wileńskich w Nowej Wilejce^[8]. 1 grudnia 1924 roku został mianowany kapitanem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 7. lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia^[9]. W tym samym roku pełnił służbę w Szkole Broni Chemicznej w Warszawie na stanowisku gospodarza szkoły, pozostając oficerem nadetatowym Okręgowego Zakładu Uzbrojenia Nr I^[10]. Cztery lata później służył w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie, pozostając w kadrze oficerów artylerii^[11]. W 1932 roku pełnił służbę w 1 Okręgowym Szefostwie Uzbrojenia w Warszawie^[12]. W 1939 roku pełnił służbę w Szefostwie Uzbrojenia Okręgu Korpusu Nr VII w Poznaniu na stanowisku inspektora amunicji i pgaz^[13].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu XII A Hadamar (nr jeńca 748). 30 maja 1942 roku został przeniesiony do Oflagu II D Gross-Born^[1].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Niepodległości (9 listopada 1931)^[14]
Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)^[15]

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b Straty ↓.
↑ „Dziennik Rozkazów MSWojsk”. 93, s. 2329, 25 października 1919. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych.
↑ Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 7 z 30 stycznia 1920 roku, pkt 3.
↑ Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 53 z 12 czerwca 1920 roku, pkt 145.
↑ Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 81 z 31 sierpnia 1920 roku, pkt 978.
↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 96, 634.
↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 88.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 370, 430.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 745.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1234, 1247, 1395.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 442, 506.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 299, 454.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 355, 522.
↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.

Bibliografia

Rozkazy Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce”. [dostęp 2018-05-08].
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2018-01-05].

[CITEREFStraty-1] Straty ↓.

[2] „Dziennik Rozkazów MSWojsk”. 93, s. 2329, 25 października 1919. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych.

[CITEREFRozkaz_DOGen._KielceNr_7_z_30_stycznia_1920_roku,_pkt_3-3] Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 7 z 30 stycznia 1920 roku, pkt 3.

[CITEREFRozkaz_DOGen._KielceNr_53_z_12_czerwca_1920_roku,_pkt_145-4] Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 53 z 12 czerwca 1920 roku, pkt 145.

[CITEREFRozkaz_DOGen._KielceNr_81_z_31_sierpnia_1920_roku,_pkt_978-5] Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 81 z 31 sierpnia 1920 roku, pkt 978.

[CITEREFSpis_oficerów192196,_634-6] Spis oficerów 1921 ↓, s. 96, 634.

[CITEREFLista_starszeństwa192288-7] Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 88.

[CITEREFRocznik_Oficerski1923370,_430-8] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 370, 430.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_131_z_17_grudnia_1924_roku,_s._745-9] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 745.

[CITEREFRocznik_Oficerski19241234,_1247,_1395-10] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1234, 1247, 1395.

[CITEREFRocznik_Oficerski1928442,_506-11] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 442, 506.

[CITEREFRocznik_Oficerski1932299,_454-12] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 299, 454.

[CITEREFRybkaStepan2006355,_522-13] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 355, 522.

[14] M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

[15] M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

kapitan uzbrojenia
Data i miejsce urodzenia	10 marca 1895 Uherce Zapłatyńskie
Data śmierci	?
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	Szefostwo Uzbrojenia Okręgu Korpusu VII
Stanowiska	inspektor amunicji i pgaz.
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia