Elfwine z Nortumbrii, Ælfwine (ur. w VIII wieku; zm. 791) – atheling anglosaskiego królestwa Nortumbrii z dynastii Eatingów.

Elfwine był synem Elfwalda I, króla Nortumbrii. Jako potomek królewski był potencjalnym kandydatem do objęcia władzy w królestwie. Ponieważ w VIII wieku trwały w Nortumbrii nieustanne krwawe walki dynastyczne, Elfwine i jego brat Elf schronili się w klasztorze przy katedrze York Minster. W 791 roku, na rozkaz króla Etelreda I, obaj bracia zostali przemocą wyciągnieci z klasztoru i zamordowani.

• Ann Williams, Alfred P. Smyth, D. P. Kirby: A biographical dictionary of dark age Britain: England, Scotland, and Wales, c. 500-c. 1050. Routledge, 1991, s. 26. ISBN 1-85264-047-2.