Eochaid VI Fiadmuine („Łowca”) – legendarny zwierzchni król Irlandii z dynastii Milezjan (linia Eremona) razem z bratem Conaingiem Begeglachem w latach 430-425 p.n.e. Syn Conglala Cosgaracha, wnuka Muiredacha I Bolgracha, zwierzchniego króla Irlandii.

Objął zwierzchni tron irlandzki z bratem w wyniku zabójstwa arcykróla oraz brata przyrodniego z tej samej matki, Eochaida V Uairchesa. Podzielił się z bratem Irlandią, biorąc sobie południową część. Po pięciu latach wspólnych rządów, zginął z ręki Lugaida Laimderga. Ten zemścił się za śmierć swego ojca Eochaida V, następnie, po usunięciu Conainga Begeglacha z północy wyspy, objął całą zwierzchnią władzę nad Irlandią. Ten jednak, według Lebor Gabála Érenn („Księga najazdów Irlandii”), miał zachować władzę, rządząc razem z Lugaidem II Laimdergiem. Eochaid VI miał syna Lugaida, biorącego udział w wojnie w czasie drugiego roku panowania arcykróla Oiliolla (Aililla) II Finna. W towarzystwie ludzi Munsteru, Eochaida, syna tegoż Oiliolla II, Duacha Ladgracha, syna Fiachy Tolgracha oraz innych potomków Eremona, udało mu się wygnać Airgetmara z wyspy.

• Annala Rioghachta Éireann. Annals of the Kingdom of Ireland by the Four Masters, Vol. I, ed. with translation J. O’Donovan, Second Edition, Dublin 1856, s. 64-65.
• Lebor Gabála Érenn. The Book of the Taking of Ireland, Part V, ed. and translation R. A. Stewart Macalister, Irish Texts Society, Dublin 1956, s. 254-259.
• Truhart P., Regents of Nations. Systematic Chronology of States and Their Political Representatives in Past and Present. A Biographical Reference Book, Part 1: Antiquity Worldwide, München 2000, s. 373, ISBN 3-598-21543-6.