Ernest Świeżawski

Data i miejsce urodzenia	30 maja 1843 Bogusłowice
Data i miejsce śmierci	26 grudnia 1919 Zakopane
Zawód, zajęcie	historyk
Multimedia w Wikimedia Commons

Ernest Świeżawski (Ernest Świeżawski-Sulimczyk) (ur. 30 maja 1843 w Bogusłowicach koło Płońska, zm. 26 grudnia 1919 w Zakopanem), historyk mediewista, historyk medycyny.

Po ukończeniu gimnazjum warszawskiego rozpoczął studia w Szkole Głównej (1862–1866). W latach 1866–1879 uczył w warszawskich szkołach średnich. Po wprowadzeniu przez władzę rosyjskie do szkół średnich języka rosyjskiego jako wykładowego zrezygnował z pracy. Od 1891 był sekretarzem Urzędu Starszych Zgromadzenia Kupców w Warszawie. Był współredaktorem „Biblioteki Warszawskiej”. Od 1863 r. publikował szereg prac.

Autor:

• Wojny Bolesława Chrobrego z Henrykiem II, 1867;
• Zarys badań krytycznych nad dziejami, historiografią i mitologią do XV wieku, t. 1-3, 1871–1873.
• Epopeja ludowa o Chrobrym i jego Szczerbcu, 1882;
• Esterka i inne kobiety Kazimierza Wielkiego, 1882;
• O Janie Ostrorogu 1884;
• Materiały do dziejów farmacji w dawnej Polsce, z. 1-3, 1882–1887 (wspólnie z K. Vendą);
• Rozmowy o dawnych dziejach, 1886.

• Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934-1939)
• Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego (1924-1927)

• Dzieła Ernesta Świeżawskiego w bibliotece Polona