Etonitazen
|
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
2-[2-[(4-etoksyfenylo)metylo]-5-nitrobenzimidazol-1-ylo]-N,N-dietyloetanoamina
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C22H28N4O3
|
| Masa molowa
|
396,48 g/mol
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
911-65-9
|
| PubChem
|
13493
|
| DrugBank
|
DB01462
|
| SMILES
|
CCN(CC)CCN1C2=C(C=C(C=C2)[N+](=O)[O-])N=C1CC3=CC=C(C=C3)OCC
|
|
| InChI
|
InChI=1S/C22H28N4O3/c1-4-24(5-2)13-14-25-21-12-9-18(26(27)28)16-20(21)23-22(25)15-17-7-10-19(11-8-17)29-6-3/h7-12,16H,4-6,13-15H2,1-3H3
|
| InChIKey
|
PXDBZSCGSQSKST-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
| Podobne związki
|
| Podobne związki
|
etazen
|
|
|
Etonitazen – organiczny związek chemiczny stosowany jako syntetyczny lek opioidowy. Jest objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku (wykaz I)[1]. W Polsce jest w wykazie I-N Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii[2].
