Eurokod 7 (EC 7, EN 1997): Projektowanie geotechniczne – Norma Europejska, wchodzi w skład Eurokodów, dotyczy projektowania fundamentów i obiektów budowlanych metodą stanów granicznych w zakresie oddziaływań geotechnicznych, tzn. przekazywanych na konstrukcję przez grunt, materiał nasypowy, wodę powierzchniową lub gruntową.
Określa zasady:
- rozpoznania warunków gruntowo-wodnych, występujących w otoczeniu konstrukcji obiektu,
- ustalenia oddziaływań na konstrukcję, wynikających z warunków podłoża (np. parcie gruntu),
- projektowania konstrukcji z uwagi na te oddziaływania.
Uzależnia zakres i sposób postępowania podczas projektowania i wykonania obiektów od stopnia trudności zadania (tj. kategorii geotechnicznej obiektu)[1].
Bezwzględnie stosowana łącznie z EN 1990 i EN 1991[2].
Pakiet Eurokod 7[3]
[edytuj | edytuj kod]| EN 1997-1 | Część 1 | Zasady ogólne |
| EN 1997-2 | Część 2 | Rozpoznawanie i badanie podłoża gruntowego |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych (Dz.U. z 2012 r. poz. 463)
- ↑ Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 2022 r. poz. 1225) - Załącznik 1
- ↑ Eurokody. Polski Komitet Normalizacyjny. [dostęp 2014-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-05)].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- PN-EN 1997-1
- Projektowanie geotechniczne według Eurokodu 7. Warszawa: ITB, 2011. ISBN 978-83-249-4831-4.
