Eva Twardokens

Data i miejsce urodzenia	28 kwietnia 1965 Reno
Wzrost	165 cm
Pierwsze punkty w PŚ	17.12 1982, Piancavallo (13. miejsce – kombinacja)
Pierwsze podium w PŚ	26.01 1985, Arosa (2. miejsce – super G)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone Mistrzostwa świata brąz Bormio 1985 Gigant

Eva Twardokens (ur. 28 kwietnia 1965 w Reno) – amerykańska narciarka alpejska, brązowa medalistka mistrzostw świata.

Pierwsze punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata wywalczyła 17 grudnia 1982 roku w Piancavallo, zajmując trzynaste miejsce w kombinacji. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanęła 26 stycznia 1985 roku w Arosa, kończąc rywalizację w supergigancie na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła na podium Marinę Kiehl z RFN i Szwajcarkę Michelę Figini. Jeszcze dwa razy stanęła na podium zawodów pucharowych: 10 lutego 1991 roku w Zwiesel była druga, a 20 stycznia 1992 roku w Piancavallo trzecia w gigancie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1990/1991, kiedy zajęła czternaste miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji giganta była czwarta.

Największym osiągnięciem Twardokens był brązowy medal w gigancie wywalczony podczas mistrzostw świata w Bormio w 1985 roku. Wyprzedziły ją tam jedynie jej rodaczka Diann Roffe i Austriaczka Elisabeth Kirchler. Był to jej jedyny medal wywalczony na międzynarodowej imprezie tej rangi. Była też między innymi piąta w tej samej konkurencji na mistrzostwach świata w Saalbach sześć lat później. W 1992 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Albertville, gdzie była siódma w gigancie i ósma w supergigancie, a rywalizacji w slalomie nie ukończyła. Brała też udział w igrzyskach w Lillehammer w 1994 roku, gdzie była szósta w gigancie, a slalomu ponowne nie ukończyła. Ponadto w 1983 roku wzięła udział w mistrzostwach świata juniorów w Sestriere, gdzie była dziewiąta w slalomie i dwunasta w zjeździe.

Córka polskiego szermierza Jerzego Twardokensa, który od 1958 roku mieszkał i pracował w USA.

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
8.	18 lutego	1992	Albertville	Supergigant	1:21,22	+2,97	Deborah Compagnoni
7.	19 lutego	1992	Albertville	Gigant	2:12,74	+1,73	Pernilla Wiberg
DNF1	20 lutego	1992	Albertville	Slalom	1:32,68	-	Petra Kronberger
DNF1	24 lutego	1994	Lillehammer	Gigant	2:30,97	+3,44	Deborah Compagnoni
DNF1	26 lutego	1994	Lillehammer	Slalom	1:56,01	-	Vreni Schneider

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
7.	4 lutego	1985	Bormio	Kombinacja	18,72 pkt	+41,79 pkt	Erika Hess
3.	6 lutego	1985	Bormio	Gigant	2:18,53	+0,68	Diann Roffe
10.	9 lutego	1985	Bormio	Slalom	1:29,58	+1,77	Perrine Pelen
8.	30 stycznia	1987	Crans-Montana	Kombinacja	15,32 pkt	+42,44 pkt	Erika Hess
14.	3 lutego	1987	Crans-Montana	Supergigant	1:19,17	+3,18	Maria Walliser
13.	5 lutego	1987	Crans-Montana	Gigant	2:21,22	+3,61	Vreni Schneider
9.	7 lutego	1987	Crans-Montana	Slalom	1:33,30	+2,29	Erika Hess
8.	7 lutego	1989	Vail	Slalom	1:30,88	+2,52	Mateja Svet
16.[1]	11 lutego	1989	Vail	Gigant	2:29,37	+6,10	Vreni Schneider
DNF1[2]	1 lutego	1991	Saalbach	Slalom	1:25,90	-	Vreni Schneider
5.	2 lutego	1991	Saalbach	Gigant	2:07,45	+0,99	Pernilla Wiberg

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
12.	3 marca	1983	Sestriere	Zjazd	1:32,49	+3,22	Marina Kiehl
9.	5 marca	1983	Sestriere	Slalom	1:38,46	+2,70	Fulvia Stevenin

• sezon 1982/1983: 66.
• sezon 1983/1984: 77.
• sezon 1984/1985: 16.
• sezon 1985/1986: 24.
• sezon 1986/1987: 40.
• sezon 1988/1989: 80.
• sezon 1989/1990: 64.
• sezon 1990/1991: 14.
• sezon 1991/1992: 16.
• sezon 1992/1993: 101.
• sezon 1993/1994: 23.
• sezon 1994/1995: 38.

1. Arosa – 26 stycznia 1985 (supergigant) – 2. miejsce
2. Zwiesel – 10 lutego 1991 (gigant) – 2. miejsce
3. Piancavallo – 20 stycznia 1992 (gigant) – 3. miejsce

• Profil na stronie FIS (ang.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-14)]. (ang.)