 Ewa Kulik-Bielińska (2024) | |
| Data i miejsce urodzenia |
10 listopada 1957 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
tłumaczka, działaczka społeczna |
| Alma Mater | |
| Małżeństwo | |
| Odznaczenia | |
| |
.jpg)
Ewa Maria Kulik-Bielińska (ur. 10 listopada 1957 w Gdyni[1]) – polska tłumaczka literatury pięknej, działaczka opozycji w okresie PRL, redaktorka niezależnych czasopism, dyrektorka Fundacji im. Stefana Batorego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Po studiach w latach 1976–1980 ukończyła w 1987 filologię angielską na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W latach 1977–1980 była rzeczniczką krakowskiego Studenckiego Komitetu Solidarności, prowadziła bibliotekę publikacji drugiego obiegu, była też współorganizatorką wykładów Uniwersytetu Latającego. Na początku 1979 została redaktorką niezależnego pisma studenckiego „Indeks”. W 1980 przeniosła się do Warszawy. Po aresztowaniu w sierpniu Jacka Kuronia zamieszkała w jego mieszkaniu i prowadziła Biuro Informacyjne, odbierając doniesienia o strajkach i przekazując je zachodnim agencjom prasowym.
We wrześniu 1980 została członkinią NSZZ „Solidarność”. Redagowała biuletyn informacyjny „Solidarności” Regionu Mazowsze, a następnie czasopismo „Niezależność”, od marca 1981 została sekretarzem redakcji tego pisma. Po wprowadzeniu stanu wojennego ukrywała się, organizując struktury podziemnej „Solidarności”. Była czołową współpracowniczką a później członkinią Regionalnej Komisji Wykonawczej NSZZ „Solidarność” Region Mazowsze i Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej. Razem z Heleną Łuczywo i Zbigniewem Bujakiem współorganizowała ogólnokrajową centralę podziemia (była m.in. główną opiekunką ukrywających się Zbigniewa Bujaka i Wiktora Kulerskiego, koordynatorką łączności, organizatorką spotkań działaczy podziemia). Od 27 października 1982 była rozpracowywana przez Wydział III-2 Komendy Stołecznej Milicji Obywatelskiej (kryptonim Mała/Ewa).
Została aresztowana w maju 1986, była przetrzymywana w Areszcie Śledczym Warszawa-Mokotów. Została zwolniona we wrześniu tego samego roku na mocy amnestii. Została następnie członkinią jawnej już RKW Mazowsze. W latach 1988–1989 w ramach stypendium przebywała na Uniwersytecie Bostońskim. Po powrocie do Polski prowadziła biuro korespondenta dziennika „The Independent” w Polsce (1989–1991).
W okresie III RP zaangażowana w działalność organizacji pozarządowych i branżowych, takich jak Stowarzyszenie Tłumaczy Polskich (od 1992), polski PEN Club (od 1995, w latach 1997–1999 członkini zarządu), Stowarzyszenie Pisarzy Polskich (od 1996), Rada Działalności Pożytku Publicznego (członkini w czasie I kadencji jako przedstawicielka trzeciego sektora) oraz Forum Darczyńców. Od 2000 zajmowała stanowisko dyrektora ds. informacji i rozwoju w Fundacji im. Stefana Batorego. W 2010 powołana na dyrektorkę tej fundacji. W 2014 została także prezesem European Foundation Centre[2].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Żona Konrada Bielińskiego.
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]W 2006 prezydent Lech Kaczyński, za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych w kraju, odznaczył ją Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[3].
Była jedną z osób, których wizerunek znalazł się w 2019 na muralu „Kobiety Wolności” na stacji PKM Strzyża w Gdańsku[4]. W 2023 otrzymała Nagrodę Obywatelską im. Henryka Wujca[5].
Tłumaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Kosiński, Diabelskie drzewo, wyd. 1, Warszawa: Czytelnik, 1992, ISBN 83-07-02283-5, OCLC 32029060.
- Dashiell Hammett, Klątwa Dainów, Warszawa: Da Capo, 1993, ISBN 83-85373-29-2, OCLC 749887308.
- Jerzy Kosiński, Gra, wyd. 1, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1993, ISBN 83-08-02502-1, OCLC 30588763.
- Henry Miller, Moloch czyli ten gojowski świat, Warszawa: Noir sur Blanc, 1995, ISBN 83-901283-9-X, OCLC 750972556.
- Louis Begley, Wojenne kłamstwa, wyd. 1, Warszawa: Da Capo, 1995, ISBN 83-7157-000-7, OCLC 33438055.
- James Park Sloan, Jerzy Kosiński: biografia, wyd. 2, Warszawa: Da Capo, 1997, ISBN 83-7157-148-8, OCLC 243885155.
- Paul Auster, Mr Vertigo, Warszawa: Noir sur Blanc, 1999, ISBN 83-86743-82-4, OCLC 749155269.
- Anne Applebaum, Między Wschodem a Zachodem: przez pogranicza Europy, Warszawa: Prószyński i S-ka, 2001, ISBN 83-7255-894-9, OCLC 49782256.
- Henry Miller, Plexus, Warszawa: Noir sur Blanc, 2003, ISBN 83-88459-78-3, OCLC 55102952.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mirosława Łątkowska, Adam Borowski, Ewa Kulik-Bielińska, Encyklopedia Solidarności [dostęp 2012-08-26] [zarchiwizowane 2020-09-24].
- ↑ Ewa Kulik-Bielinska elected EFC’s new Chair, efc.be, 26 maja 2014 [zarchiwizowane 2014-07-15] (ang.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 września 2006 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2006 r. nr 84, poz. 848).
- ↑ Izabela Biała, Kobiety Wolności – niezwykły mural na stacji PKM Strzyża przypomina polskie opozycjonistki, gdansk.pl, 5 lipca 2019 [zarchiwizowane 2020-12-02].
- ↑ Nagroda Obywatelska im. Henryka Wujca dla tych, którzy w wyjątkowy sposób wspierają osoby działające [online], funduszobywatelski.pl [dostęp 2023-12-10].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mirosława Łątkowska, Adam Borowski, Ewa Kulik-Bielińska, Encyklopedia Solidarności [dostęp 2012-08-26] [zarchiwizowane 2020-09-24].
- KOR. Dzisiaj wśród nas, ngo.pl, 26 września 2006 [zarchiwizowane 2011-01-22].
