.jpg)
Faszyna – element budowlany składający się z pędów wikliny (w tym z wierzby rokity, wierzby purpurowej), gałęzi drzew liściastych (np.: dębu, grabu, leszczyny, olszy, brzozy, buku), gałęzi drzew iglastych (np.: sosny, świerku), ewentualnie z pęków chrustu[1].
Faszyna wykorzystywana jest w formie kiszek faszynowych (czasem utożsamianych z faszyną[2][3]), ale też płotków i ścieli faszynowej (wypełnienia umieszczanego między płotkami)[3], pakunków (pojedynczej warstwy faszyny z obciążeniem), walców faszynowo-kamiennych[4].
Faszynę i materiały mieszane z jej udziałem stosuje się w hydrotechnice i melioracjach, do budowy różnych budowli regulacyjnych (płotki i tamy faszynowe), umocnień brzegów oraz skarp[3].
W wojskowości
[edytuj | edytuj kod]W fortyfikacjach polowych jest stosowana do odziewania ścian transzei i okopów. W drogownictwie wojskowym jest używana do budowy dróg na mokradłach i bagnach[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Julian Wołoszyn, Włodzimierz Czamara, Ryszard Eliasiewicz, Jerzy Krężel: Regulacja rzek i potoków. Wyd. II zmienione. Wrocław: Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu, 1994. ISBN 83-85582-45-2. (pol.).
- ↑ Marian Kiełbaska (red.): Mała encyklopedia leśna. Warszawa: PWN, 1991, s. 124.
- ↑ a b c Ewa Jędryka: Budowle wodne z naturalnych materiałów. www.imuz.edu.pl – Instytut Melioracji i Użytków Zielonych w Falentach, Zakład Inżynierii Wodno–Melioracyjnej, 2007. s. 21. [dostęp 2010-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-18)]. (pol.).
- ↑ Konstrukcje Budowli Regulacyjnych. [w:] Wykłady [on-line]. www.up.poznan.pl – Akademia Rolnicza w Poznaniu, Wydział Melioracji i Inżynierii Środowiska, Katedra Budownictwa Wodnego. s. 21. [dostęp 2010-10-21]. (pol.).
- ↑ Ryszard Henryk Bochenek 1000 słów o inżynierii i fortyfikacjach, wyd. 1989, s. 62
