Noc majowa, obraz olejny Willarda Metcalfa z 1906 przedstawiający fasadę Florence Griswold House, siedziby muzeum (obecnie w zbiorach Corcoran Gallery of Art) | |
Państwo | |
---|---|
Stan | |
Miejscowość | |
Adres |
Florence Griswold Museum |
Data założenia |
1936 |
Zakres zbiorów |
malarstwo, rzeźba, rysunek, fotografia |
Dyrektor |
Dr Jeff Andersen |
Położenie na mapie Connecticut | |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych | |
41°19′32″N 72°19′39″W/41,325556 -72,327500 | |
Strona internetowa |
Florence Griswold Museum (pol. Muzeum Florence Griswold) – muzeum historyczne i galeria sztuki w Old Lyme (stan Connecticut, USA). Założone w 1936, jest określane jako kolebka amerykańskiego impresjonizmu[1]. Budynek muzeum został w 1993 wpisany na listę National Register of Historic Places (nr #93001604)[2] oraz na listę National Historic Landmark[3].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Założone w 1936 Florence Griswold Museum jest muzeum sztuki i muzeum historycznym, posiadającym akredytację American Association of Museums (Amerykańskiego Stowarzyszenie Muzeów). Mieści się w okazałej rezydencji zaprojektowanej przez Samuela Belchera i zbudowanej w 1817. Jego otoczenie stanowiło w pierwszych latach XX w. centrum jednej z najbardziej znanych amerykańskich kolonii artystycznych. Wielu amerykańskich impresjonistów i malarzy pozostających pod wpływem szkoły z Barbizon, często tuż po studiach we Francji, przyjeżdżało do Old Lyme, by malować wiejskie pejzaże. Właścicielka rezydencji, Florence Griswold, zmieniła swój rodzinny dom w kolonię artystyczną przebudowując budynki gospodarcze na pracownie dla takich artystów, jak Childe Hassam, Willard Metcalf i Henry Ward Ranger[4]. Inni artyści, którzy przewinęli się przez dom Florence Griswold, to m.in.: Louis Paul Dresser, Carleton Wiggins, William Henry Howe, Bruce Crane, Frank Vincent DuMond, Clark Voorhees, Henry Rankin Poore, Allen B. Talcott, Lewis Cohen i Henry C. White. Poszczególni twórcy z wdzięczności za udzieloną gościnność namalowali na ścianach i drzwiach domu ponad 40 obrazów, zachowanych do dziś i traktowanych jako istotna część kolekcji muzeum[3].
W 1937, krótko przed śmiercią Florence Griswold, artyści, przyjaciele i krewni zmarłej założyli Florence Griswold Association - stowarzyszenie mające na celu zachowanie jej domu jako muzeum sztuki oraz jako wybitnego przykładu wczesnej architektury Nowej Anglii. W 1947 Florence Griswold House został otwarty dla publiczności jako miejsce wystaw sezonowych. W 1955 Florence Griswold Association połączyło się z nowo powstałym Lyme Historical Society, poszerzając swoje cele o gromadzenia i zachowanie przedmiotów i archiwaliów dotyczących historii miast Lyme i Old Lyme. W muzeum początkowo pracowali wolontariusze, dopiero w 1972 zatrudniony profesjonalny personel. Zarządza on do dziś muzeum, mając do pomocy grupę wolontariuszy. W 1978 muzeum po raz pierwszy uzyskało akredytację AAM, odnowioną w 1990. W 1993 zostało wpisane na listę National Historic Landmark[4].
Lata 90. poświęcono na przywrócenie oryginalnego stanu budynku, w którym mieści się muzeum, a także wypracowanie nowej koncepcji muzeum, które integrowałoby sztukę, historię i walory przyrodnicze wiejskiej części Nowej Anglii, W latach 1991–1997 obszar należący do muzeum wzrósł z 0,8 ha do 4,4 ha. Istotny był zwłaszcza zakup ogrodów, budynków gospodarczych i pracowni dawnej kolonii artystycznej Lyme Art Colony[4].
W 1998 Rada Nadzorcza muzeum przyjęła trójetapowy plan, mający na celu zwiększenie zdolności muzeum do obsłużenia rosnącej publiczności. Pierwszy etap został zakończony w 1999 otwarciem Centrum Edukacji Hartmana (Hartman Education Center), zlokalizowanym w zrekonstruowanej na podstawie oryginału stodole położonej w samym centrum historycznego miejsca. Etap drugi został zakończony w 2002 wraz z wybudowaniem nowej galerii o powierzchni 920 m² i rozbudową domu Marshfielda, zakupionego w 1997. Ostatni etap, ukończony w 2006, obejmował restaurację samego domu Florence Griswold i przywrócenie go do stanu z ok. 1910. Obecnie Florence Griswold Museum jest jednym z niewielu miejsc w Ameryce, gdzie zwiedzający mogą podziwiać krajobrazy, ich przedstawienia na obrazach, a także bezpośrednio zapoznać się z miejscem, w którym żyli i pracowali prominentni amerykańscy artyści[4].
Florence Griswold
[edytuj | edytuj kod]Kolonia artystyczna Lyme Art Colony, będąca centrum amerykańskiego impresjonizmu, zawdzięcza swe powstanie i rozwój Florence Griswold.
Florence Griswold urodziła się 25 grudnia 1850 jako jedno z czwórki dzieci kapitana statku Roberta Griswolda i Helen Powers. Wychowywała się w wytwornym domu przy głównej ulicy Old Lyme, miasteczka założonego na początku XVII w i będącego centrum przemysłu stoczniowego i handlu. Griswoldowie należeli do najstarszych rodzin w mieście. W 1841 Robert Griswold zakupił rezydencję, zbudowaną w 1817, zajmującą posesję o powierzchni 4,8 ha. Posiadłość przechodziła zmienne dzieje. Gdy po wojnie secesyjnej i wynalezieniu statków parowych dla miasta i rodziny Griswoldów nastały trudne czasy, zamienili oni swój dom w szkołę, a następnie w pensjonat. Pod koniec XIX w. dom utrzymywała tylko Florence Griswold. W 1899 w jej posiadłości zjawił się, tuż po powrocie z Europy, artysta Henry Ward Ranger. Obejrzawszy miejsce stwierdził, iż Old Lyme będzie idealnym miejscem dla założenia nowej amerykańskiej szkoły malarstwa pejzażowego. Przyjął gościnę Florence Griswold. W ślad za nim zjawili się inni artyści, którzy następnie utworzyli kolonię artystyczną znaną jako Lyme Art Colony. Po przyjeździe Childe'a Hassama w 1903 dom Florence Griswold stał się, dzięki jej osobistemu zaangażowaniu i hojności, jednym z głównych centrów malarstwa amerykańskiego, a w kolejnej dekadzie – jednym z najbardziej znanych ośrodków amerykańskiego impresjonizmu. Florence Griswold zmarła 6 grudnia 1937. W uznaniu jej zasług dla sztuki amerykańskiej włączono w 2002 jej nazwisko w poczet kobiet zasłużonych dla stanu Connecticut – Connecticut Women's Hall of Fame[5].
Zbiory
[edytuj | edytuj kod]Na kolekcję Florence Griswold Museum składają się obrazy i rzeźby artystów, którzy żyli i pracowali w Connecticut począwszy od późnego okresu kolonialnego do początków XX w. Kolekcja odzwierciedla trendy ogólne panujące w sztuce amerykańskiej a zarazem ma pewne lokalne cechy właściwe dla Nowej Anglii. Portret jako gatunek malarski pojawił się już we wczesnej sztuce amerykańskiej. Ten tworzony w Connecticut charakteryzuje się uproszczeniem formy, z powodu uporu pozujących. Jak długo okazałe, romantyczne krajobrazy były normą, malarze-pejzażyści omijali Connecticut, ale pojawili się na terenie stanu, gdy postępująca w szybkim tempie industrializacja zaczęła budzić wspomnienia Ameryki rolniczej. Pod koniec XIX w. w Connecticut narodził się amerykański impresjonizm. Powstałe w tym czasie kolonie artystyczne rozwijały się przez niemal trzy dekady. Po okresie rozkwitu impresjonizmu w sztuce amerykańskiej zapanowały inne prądy, m.in. modernizm i społeczny realizm[6]. Ważną część zbiorów Florence Griswold Museum stanowi darowizna spółki ubezpieczeniowej The Hartford Steam Boiler Inspection and Insurance Company. Na przekazaną w 2001 kolekcję, budowaną przez około dwie dekady, składa się 190 dzieł sztuki oraz 70 egzemplarzy mebli stworzonych przez artystów związanych ze stanem Connecticut[7].
-
Frederic Edwin Church, Charter Oak, ok. 1846
-
Childe Hassam, Letni wieczór, 1886
-
Theodore Robinson, Jesienny blask słońca, 1888
-
Robert Vonnoh, Łagodna dolina w Lime, rok ?
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Florence Griswold Museum: Florence Griswold Museum. [dostęp 2012-11-05]. (ang.).
- ↑ National Register of Historic Places: CONNECTICUT – New London County National Register of Historic Places. [dostęp 2012-11-05]. (ang.).
- ↑ a b National Park Service: Griswold, Florence, House. [dostęp 2012-11-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-12)]. (ang.).
- ↑ a b c d Florence Griswold Museum: Brief History of the Museum. [dostęp 2012-11-05]. (ang.).
- ↑ Florence Griswold Museum: "Miss Florence" Griswold. [dostęp 2012-11-06]. (ang.).
- ↑ Florence Griswold Museum: The American Artist in Connecticut. The Legacy of the Hartford Steam Boiler Collection. [dostęp 2012-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-12)]. (ang.).
- ↑ Florence Griswold Museum: The Hartford Steam Boiler Inspection and Insurance Company. [dostęp 2012-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-16)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona oficjalna muzeum (ang.)