Florian z Kościelca

Data śmierci	21 czerwca 1333
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Nominacja biskupia	1318
Sakra biskupia	brak danych

Florian z Kościelca (zwany Laskary) herbu Leszczyc (zm. 21 czerwca 1333 w Pułtusku^[1]) – biskup płocki w latach 1318–1333, kanonik płocki, kanonik gnieźnieńskiej kapituły katedralnej^[2], kapelan księcia płockiego Bolesława II, prepozyt płockiej kapituły katedralnej do 1317 roku^[3].

Wymieniany jest 6 sierpnia 1299 jako kapelan księcia płockiego Bolesława II. W 1311 wspominany jako proboszcz płocki. Prowizję na biskupa płockiego po uprzednim wyborze przez kapitułę otrzymał po 29 września 1318. W 1320 był jednym z najważniejszych świadków procesu polsko-krzyżackiego. W związku z najazdami litewskimi starał się kultywować dobre stosunki z zakonem. Był jednym z inicjatorów zawarcia sojuszu pomiędzy zakonem krzyżackim i księciem Wacławem płockim, akt którego potwierdził własną pieczęcią 14 kwietnia 1321. Wspierał również osadnictwo byłych poddanych zakonu na terenach dóbr kościelnych diecezji płockiej. Wytyczył granice pomiędzy swoją diecezją a ziemiami należącymi do biskupstwa kujawskiego. Był inicjatorem budowy zamku biskupiego w Pułtusku, który stał się zapewne jedną ze stałych rezydencji biskupów płockich^[4]. Wspierał zakon bożogrobców i był jednym z kolektorów świętopietrza.

• Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce. w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Warszawa, Instytut Wydawniczy Pax, 2000, ISBN 83-211-1311-7, s. 101.
• Pułtusk i okolice, red. M. Omilanowska, J. Sito (Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. X, z. 20), Warszawa 1999, ISBN 83-85938-38-9, s. 29.