Florystyka, autochorologia, florystyczna geografia roślin, geobotanika florystyczna[1] – dział botaniki, a ściślej geografii roślin i geobotaniki, zajmujący się inwentaryzacją flory w celu ustalania spisu gatunków roślin z podaniem ich stanowisk (rozmieszczenia) na określonym obszarze[2]. W szerszym ujęciu zajmuje się badaniem zasięgów roślin, grupowaniem roślin według kryterium zasięgowego oraz powinowactwem florystycznym różnych obszarów, ich zróżnicowaniem florystycznym[1].
Wyniki badań florystycznych mają kluczowe znaczenie dla oceny stanu, potrzeb i celów ochrony różnorodności biologicznej.
Publikowaniu prac z zakresu florystyki są poświęcone specjalne czasopisma, np. w Polsce Fragmenta Floristica et Geobotanica.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- bukieciarstwo – czyli sztuka układania kwiatów zwana także florystyką.
- ikebana – czyli japońska sztuka układania kwiatów.
- kwiaciarstwo – czyli dział ogrodnictwa zajmujący się uprawą i produkcją roślin ozdobnych.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Zbigniew Podbielkowski: geografia roślin. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1991, s. 9-10. ISBN 83-02-02678-6.
- ↑ Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 230. ISBN 83-214-1305-6.