Spis treści
Fokker D.V
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Konstruktor |
Martin Kreutzer, Reinhold Platz |
Typ | |
Konstrukcja |
dwupłat o konstrukcji mieszanej, podwozie klasyczne – stałe |
Załoga |
1 (pilot) |
Historia | |
Data oblotu | |
Lata produkcji |
grudzień 1915 – lipiec 1917 |
Wycofanie ze służby | |
Liczba egz. |
216 |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 silnik rotacyjny 9-cylindrowy Oberursel U.I |
Moc |
100 KM |
Wymiary | |
Rozpiętość |
8,75 m |
Długość |
6,05 m |
Wysokość |
2,3 m |
Powierzchnia nośna |
15,5 m² |
Masa | |
Własna |
363 kg |
Startowa |
566 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
170 km/h |
Prędkość wznoszenia |
19 min na 3000 m |
Długotrwałość lotu |
1,5 h |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 karabin maszynowe LMG 08/15 kal. 7,92 mm | |
Użytkownicy | |
Cesarstwo Niemieckie |
Fokker D.V – niemiecki samolot myśliwski z 1916 roku produkcji wytwórni lotniczej Fokker w Schwerinie, wykorzystywany głównie do szkolenia.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W sierpniu 1916 roku zakłady Fokkera zbudowały prototyp oznaczony M.22. Było to rozwinięcie Fokkera D.II, ale o ulepszonym kształcie, co poprawiło osiągi. Samolot był dziełem Martina Kreutzera, ale po jego przedwczesnej śmierci projektowanie dokończył najprawdopodobniej Reinhold Platz[1]. W październiku Fokker otrzymał kontrakt na 200 seryjnych maszyn, przewidzianych do celów szkoleniowych, pod warunkiem, że maszyna przejdzie rygorystyczne badania wytrzymałościowe (zakłady Fokkera miały wcześniej kłopoty z jakością dostarczanych maszyn). Testy wykazały konieczność poprawek skrzydeł i steru kierunku. Po wzmocnieniu tych elementów, w lutym 1917 roku zamówiono kolejne 50 maszyn, a kwietniu kolejne (i ostatnie) 50. Samoloty były dostarczane od stycznia do lipca 1917 roku[2].
Użycie w lotnictwie
[edytuj | edytuj kod]Samolot miał nieco za słaby silnik i w związku z tym używano go głównie do szkolenia, do celów bojowych preferując silniejsze Albatrosy D.I i D.II. Część maszyn służyła w dywizjonach obrony wybrzeża i obrony krajowej, ale w nich także służył głównie do treningu. Do jednostek bojowych zaczęto go wprowadzać jako maszynę do ponownego przeszkolenia pilotów do lotów na samolotach z silnikami rotacyjnymi (trójpłatowców Fokkera lub samolotów z nową generacją silników rotacyjnych)[3]. Łącznie zbudowano 216 maszyn tego typu, więcej niż wszystkich poprzednich modeli Fokkera[1].
Opis konstrukcji
[edytuj | edytuj kod]Samolot Fokker D.V był jednomiejscowym samolotem myśliwskim, zbudowanym w układzie dwupłata o cienkim profilu skrzydła. Drewniane płaty miały dwa drewniane dźwigary, połączone z pracującym na ściskanie elementem w postaci stalowej rury; żebra skrzydeł ze sklejki. Górny płat, umieszczony nad kadłubem na piramidce, o niewielkim 5° skosie, dolny – prostokątny. Lotki umieszczono tylko na płacie górnym, wyposażone w kompensację aerodynamiczną. Płat górny i dolny połączono rozpórkami i usztywnione cięgnami z drutu[4]. Kadłub był kratownicowy, spawany z rurek stalowych, pokryty płótnem; silnik osłonięty okrągłą blaszaną obudową, z półkolistym kołpakiem na śmigle. Dawało to dość opływowy kształt, ale stosunkowo niewielki wlot powietrza między kołpakiem a obudową silnika powodował kłopoty z chłodzeniem[1]. Samolot nie miał stateczników; usterzenie poziome było trapezoidalne, pionowe – w charakterystycznym dla Fokkerów kształcie przecinka[4].
Podwozie klasyczne – stałe, amortyzowane sznurem gumowym, z płozą ogonową[5]. Napęd stanowił 100-konny silnik rotacyjny Oberursel U.I, napędzający drewniane dwułopatowe śmigło[1].
Uzbrojenie stanowił jeden zsynchronizowany karabin maszynowy MG 08/15 kal. 7,92 mm, zamontowany blisko kolan pilota[6]; niektóre samoloty mogły mieć zamontowane dwa karabiny[5], ale większość była używana do szkolenia i nieuzbrojona[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Gray i Thetford 1970 ↓, s. 95.
- ↑ Learman 2001 ↓, s. 77–79.
- ↑ Learman 2001 ↓, s. 79.
- ↑ a b Gray i Thetford 1970 ↓, s. 96.
- ↑ a b Gray i Thetford 1970 ↓, s. 97.
- ↑ a b Learman 2001 ↓, s. 78.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paul Learman: Fokker aircraft of World War One. Marlborough: Crowood Press, 2001. ISBN 1-86126-353-8. (ang.).
- Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of the First World War. London: Putnam, 1970, s. 102–104. ISBN 0-85177-809-7.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Fokker D.V. [w:] Уголок неба [on-line]. [dostęp 2018-11-06]. (ros.).