Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Konstruktor | |
Typ | |
Konstrukcja |
dwupłat o konstrukcji mieszanej, podwozie klasyczne – stałe |
Załoga |
1 (pilot) |
Historia | |
Data oblotu |
styczeń 1918 |
Lata produkcji |
kwiecień-sierpień 1918 |
Wycofanie ze służby |
1918 |
Liczba egz. |
59 |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 silnik rotacyjny 9-cylindrowy Oberursel U.II |
Moc |
110 KM |
Wymiary | |
Rozpiętość |
7,65 m |
Długość |
6,23 m |
Wysokość |
2,55 m |
Powierzchnia nośna |
17,7 m² |
Masa | |
Własna |
393 kg |
Startowa |
583 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
196 km/h |
Prędkość wznoszenia |
2,5 min na 1000 m, 9 min na 3000 m, 19 min na 5000 m |
Długotrwałość lotu |
1,5 h |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 karabiny maszynowe LMG 08/15 kal. 7,92 mm – stałe, w górnej części kadłuba | |
Użytkownicy | |
Cesarstwo Niemieckie, Austro-Węgry | |
Rzuty | |
Fokker D.VI – niemiecki samolot myśliwski, zaprojektowany przez Antona Fokkera i Reinholda Platza w 1917 roku w wytwórni lotniczej Fokker w Schwerinie. Zbudowany w krótkiej serii ze względu na konkurencję doskonalszego Fokkera D.VII.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Na początek 1918 roku lotnictwo niemieckie zarządziło konkurs na nowe myśliwce, z silnikami rotacyjnymi i rzędowymi; Fokker zaproponował kilka prototypów, z których dwa, napędzane silnikami rotacyjnymi, o oznaczeniu V.13/I i V.13/II były niewielkimi dwupłatami, o konstrukcji kadłuba wywodzącej się z trójpłata Dr.I. Pierwszy napędzany był silnikiem Oberursel U.II (110 KM), drugi – Siemens-Halske Sh.III (160 KM)[1]. Samoloty z tym silnikiem (oprócz Fokkera, także Pfalz D.VII) wykazały się świetnymi własnościami lotnymi, ale silnik był jeszcze nie do końca dopracowany i zawodny, co wyeliminowało je z konkurencji. V.13 Fokkera był łatwy w pilotażu, zwrotny, a dzięki zbliżonej konstrukcji do innych maszyn tej firmy – łatwy w naprawie i solidny. Po przejściu bez najmniejszych kłopotów testów wytrzymałościowych w lutym 1918 roku, został przyjęty do uzbrojenia jako nowy myśliwiec z silnikiem rotacyjnym, o oznaczeniu Fokker D.VI. Zamówiono niewielką serię wstępną, a z dalszej produkcji zrezygnowano, koncentrując się na budowie Fokkera D.VII[2]. Gdyby nie to samolot, zwrotny i szybki (na małych wysokościach szybszy od D.VII) byłby zapewne budowany w wielkiej liczbie[3].
Użycie w lotnictwie
[edytuj | edytuj kod]W lotnictwie niemieckim był wprowadzany do nielicznych jednostek frontowych (m.in. do Jasta 80 i 84), ale większość służyła do szkolenia. 7 samolotów Fokker D.VI było używanych również w lotnictwie austro-węgierskim[4].
Opis konstrukcji
[edytuj | edytuj kod]Samolot Fokker D.VI był jednomiejscowym samolotem myśliwskim, zbudowanym w układzie dwupłata o grubym profilu płatów, które miały kształt prostokątny. Drewniane płaty były dwudźwigarowe – od krawędzi natarcia do pierwszego dźwigara kryte sklejką, w dalszej części płótnem. Lotki umieszczono tylko na górnym płacie i wyposażono je w kompensację aerodynamiczną. Płat górny i dolny połączono rozpórkami o kształcie odwróconej litery „N”, których zadaniem było zmniejszenie drgań – płaty były zasadniczo wolnonośne i nie potrzebowały innych, zewnętrznych usztywnień. Oba skrzydła były jednoczęściowe, dolne przechodziło przez kadłub, górne podparte nad kadłubem dwiema parami zastrzałów[3]. Kadłub był kratownicowy, spawany z rurek stalowych, pokryty wokół silnika blachami aluminiowymi, w środkowej części, mieszczącej odkrytą kabinę, kryty sklejką, w tylnej płótnem. Stateczniki poziome trójkątne, usterzenie poziome kontynuujące kształt trójkąta, wyważone, z rurek stalowych krytych płótnem; ster kierunku zrównoważony[5].
Podwozie klasyczne – stałe, amortyzowane sznurem gumowym, z płozą ogonową[3]. Napęd stanowił 110-konny silnik rotacyjny Oberursel U.II, napędzający drewniane dwułopatowe śmigło; w późniejszych maszynach montowano prawdopodobnie silnik Oberursel U.III, o mocy 145 KM[6].
Uzbrojenie stanowiły dwa karabiny maszynowe LMG 08/15 kal. 7,92 mm – stałe, zsynchronizowane, w górnej części kadłuba[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Learman 2001 ↓, s. 112.
- ↑ Learman 2001 ↓, s. 117–118.
- ↑ a b c Gray i Thetford 1970 ↓, s. 104.
- ↑ Gray i Thetford 1970 ↓, s. 102.
- ↑ Gray i Thetford 1970 ↓, s. 103.
- ↑ a b Learman 2001 ↓, s. 118.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paul Learman: Fokker aircraft of World War One. Marlborough: Crowood Press, 2001. ISBN 1-86126-353-8. (ang.).
- Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of the First World War. London: Putnam, 1970, s. 102–104. ISBN 0-85177-809-7.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Fokker D.VI. [w:] Уголок неба [on-line]. [dostęp 2018-11-06]. (ros.).