Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Konstruktor | |
Typ | |
Konstrukcja | |
Załoga |
1 |
Historia | |
Data oblotu |
5 sierpnia 1917 |
Lata produkcji |
1917–1918 |
Liczba egz. |
320 |
Dane techniczne | |
Moc |
110 KM (82 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
7,19 m |
Długość |
5,77 m |
Wysokość |
2,95 m |
Powierzchnia nośna |
18,7 m² |
Masa | |
Własna |
406 kg |
Startowa |
586 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
165 km/h na wysokości 4000 m |
Prędkość minimalna |
72 km/h |
Prędkość wznoszenia |
5,7 m/s |
Pułap |
6 000 m |
Zasięg |
300 km |
Długotrwałość lotu |
1,5 h |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 karabiny maszynowe LMG 08/15 7,92 mm | |
Użytkownicy | |
Cesarstwo Niemieckie | |
Rzuty | |
Fokker Dr.I – niemiecki jednomiejscowy samolot myśliwski, trójpłatowiec z okresu I wojny światowej, który powstał w odpowiedzi na pojawienie się w lutym 1917 roku brytyjskiego trójpłatowca Sopwith Triplane, jednak nie był jego kopią, tylko samodzielnym projektem. Samolot został zaprojektowany przez Antona Fokkera i szefa warsztatu doświadczalnego zakładów Fokkera Reinholda Platza. Wyprodukowano 320 egzemplarzy.
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Fokker Dr.I był wolnonośnym trójpłatem z kratownicowym kadłubem krytym płótnem, gruby profil płatów i ich niewielka rozpiętość zapewniały mu doskonałą zwrotność i wznoszenie. Jednak trzeci płat zwiększył opór czołowy, w związku z czym samolot z dość słabym silnikiem rotacyjnym o mocy 110 koni mechanicznych rozwijał maksymalnie 165 km/h. Z tego względu nie nadawał się do pościgu za szybszymi dwupłatowcami, był natomiast doskonały w walce kołowej. Jego uzbrojenie to 2 karabiny maszynowe LMG 08/15 strzelające przez śmigło.
Użycie w lotnictwie
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze dwa egzemplarze maszyny zostały przetestowane przez najlepszych wówczas pilotów myśliwskich: Wernera Vossa i Manfreda von Richthofena („Czerwonego Barona”), których opinia miała decydujący wpływ na wprowadzenie samolotów na front w październiku 1917 roku.
21 kwietnia 1918 roku von Richthofen wystartował na Fokkerze Dr.I z dziewięcioma innymi pilotami z lotniska w Cappy. Grupa nawiązała nad miejscowością Morlancourt niedaleko Sommy walkę powietrzną z brytyjskimi samolotami Sopwith Camel. Richthofen w czasie pościgu samolotu, dostał się pod ostrzał lecącego mu na ratunek innego Camela, pilotowanego przez Arthura „Roya” Browna. Równocześnie wojska australijskie, zajmujące pozycje w tym rejonie, otworzyły do jego samolotu intensywny ostrzał z karabinów maszynowych Vickers. Richthofen skręcił samolot w kierunku prześladowcy i wówczas został trafiony jednym z pocisków wystrzelonych z tych karabinów, po czym jego samolot spadł na ziemię za liniami ententy. W wyniku trafienia „Czerwony Baron” zmarł.
Fokker Dr.I nie miał bezpośredniego następcy, innych trójpłatów dla Luftstreitkräfte Niemcy seryjnie nie budowali. Zastąpił go Fokker D.VII.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Fokkery Dr.I w jednostce Jagdstaffel 12
-
Fokkery Dr.I w jednostce Jagdstaffel 26
-
Australijscy żołnierze ze szczątkami Fokkera Dr.I należącego do Manfreda von Richthofena
-
Trzy Fokkery Dr.I na zlocie we Francji
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Encyklopedia Lotnictwa. Technika, Typy, Dane, Wydawnictwo Debit. Bielsko-Biała, 1999, wydanie IV, ISBN 83-7167-018-4.
- Tomasz Goworek: Samoloty myśliwskie pierwszej wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1988. ISBN 83-206-0689-6.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Fokker Dr.I. Oldtimery.com. [dostęp 2020-05-31]. (pol.).
- Fokker Dr.I. Memorial Flight Association. [dostęp 2020-05-31]. (ang.).