Francisco Fernández Ochoa

Data i miejsce urodzenia	25 lutego 1950 Madryt
Data i miejsce śmierci	6 listopada 2006 Cercedilla
Klub	Club de Esquí Arroyomolinos
Wzrost	171 cm
Debiut w PŚ	26.01 1969, Megève (6. miejsce – slalom)
Pierwsze punkty w PŚ	26.01 1969, Megève (6. miejsce – slalom)
Pierwsze podium w PŚ	6.03 1974, Zakopane (1. miejsce – slalom)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Hiszpania Igrzyska olimpijskie złoto Sapporo 1972 narciarstwo alpejskie (slalom) Mistrzostwa świata złoto Sapporo 1972 slalom brąz Sankt Moritz 1974 slalom
Multimedia w Wikimedia Commons

Francisco „Paquito” Fernández Ochoa (ur. 25 lutego 1950 w Madrycie, zm. 6 listopada 2006 w Cercedilla) – hiszpański narciarz alpejski, złoty medalista olimpijski i dwukrotny medalista mistrzostw świata.

Największy sukces w karierze Francisco Fernández Ochoa osiągnął w 1972 roku, kiedy podczas igrzysk olimpijskich w Sapporo zdobył złoty medal w slalomie. W zawodach tych wyprzedził bezpośrednio dwóch reprezentantów Włoch: Gustava Thöniego i Rolanda Thöniego. Jego złoty medal jest jak dotąd jedynym złotym medalem olimpijskim zdobytym przez reprezentanta Hiszpanii na zimowych edycjach igrzysk. Trzydzieści lat później, na igrzyskach w Salt Lake City, reprezentujący Hiszpanię biegacz narciarski Johann Mühlegg zdobył trzy złote medale, lecz wskutek wykrycia stosowania przez niego substancji dopingującej zostały mu one odebrane^[1]. Na igrzyskach w Sapporo Fernández Ochoa wystartował także w gigancie, w którym po pierwszym przejeździe zajmował piętnaste miejsce. Ostatecznie jednak nie był klasyfikowany, ponieważ został zdyskwalifikowany. Poza tym jeszcze czterokrotnie startował na igrzyskach olimpijskich, najlepszy wynik uzyskując na igrzyskach w Innsbrucku w 1976 roku, gdzie był dziewiąty w slalomie. Na igrzyskach w Albertville w 1992 roku, jego siostra, Blanca, zdobyła drugi w historii medal olimpijski dla Hiszpanii^[2].

Drugi i ostatni medal w karierze wywalczył podczas mistrzostw świata w Sankt Moritz w 1974 roku, gdzie w slalomie zajął trzecie miejsce. Lepsi w tych zawodach byli jedynie Gustav Thöni oraz Austriak David Zwilling. Był też między innymi szósty w kombinacji alpejskiej na mistrzostwach świata w Innsbrucku w 1976 roku i piąty w tej samej konkurencji podczas mistrzostw świata w Lake Placid cztery lata później (w latach 1948-1980 igrzyska olimpijskie były jednocześnie mistrzostwami świata, jednak kombinację rozgrywano tylko w ramach drugiej z tych imprez).

Pierwsze punkty w zawodach Pucharu Świata wywalczył 26 stycznia 1969 roku w Megève, gdzie zajął szóste miejsce w slalomie. Nieco ponad pięć lat później, 6 marca 1974 roku w Zakopanem zwyciężył w slalomie. Było to jego pierwsze pucharowe podium i zarazem jedyne zwycięstwo w zawodach tego cyklu. W kolejnych startach jeszcze trzykrotnie stawał na podium: 10 marca 1974 roku w Wysokich Tatrach był trzeci w slalomie, a 19 stycznia w Kitzbühel i 1 lutego 1975 roku w Megève zajmował drugie miejsce w kombinacji. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1974/1975, kiedy zajął dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej i siódme w klasyfikacji slalomu. Był też między innymi piąty w klasyfikacji kombinacji w sezonie 1979/1980.

Czwórka jego rodzeństwa także uprawiała narciarstwo alpejskie, bracia Luis i Juan Manuel oraz siostry Dolores i Blanca. Francisco czterokrotnie był chorążym olimpijskiej reprezentacji Hiszpanii: na zimowych igrzyskach w Sapporo i letnich igrzyskach w Monachium w 1972 roku, zimowych igrzyskach w Innsbrucku w 1976 roku oraz zimowych igrzyskach w Lake Placid w 1980 roku^[3]. W 1972 roku został tym samym jedynym olimpijczykiem, który w jednym roku był chorążym reprezentacji na dwóch różnych igrzyskach.

Karierę zakończył w 1980 roku, w wieku 30 lat. Zmarł na chłoniaka w Cercedilla w 2006 roku, tydzień po odsłonięciu jego pomnika w tej miejscowości.

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
38.	9 lutego	1968	Grenoble	Zjazd	1:59,85	+8,82	Jean-Claude Killy
38.	12 lutego	1968	Grenoble	Gigant	3:29,28	+16,69	Jean-Claude Killy
23.	17 lutego	1968	Grenoble	Slalom	1:39,73	+8,40	Jean-Claude Killy
DSQ	10 lutego	1972	Sapporo	Gigant	3:09,62	-	Gustav Thöni
1.	13 lutego	1972	Sapporo	Slalom	1:49,27	-	-
35.	5 lutego	1976	Innsbruck	Zjazd	1:45,73	+6,18	Franz Klammer
24.	10 lutego	1976	Innsbruck	Gigant	3:26,97	+11,15	Heini Hemmi
9.	14 lutego	1976	Innsbruck	Slalom	2:03,29	+5,06	Piero Gros
27.	14 lutego	1980	Lake Placid	Zjazd	1:45,50	+5,19	Leonhard Stock
22.	19 lutego	1980	Lake Placid	Gigant	2:40,74	+5,84	Ingemar Stenmark
22.	22 lutego	1980	Lake Placid	Slalom	1:44,26	+7,35	Ingemar Stenmark

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
38.	9 lutego	1968	Grenoble	Zjazd	1:59,85	+8,82	Jean-Claude Killy
38.	12 lutego	1968	Grenoble	Gigant	3:29,28	+16,69	Jean-Claude Killy
23.	17 lutego	1968	Grenoble	Slalom	1:39,73	+8,40	Jean-Claude Killy
13.[4]	17 lutego	1968	Grenoble	Kombinacja	0,00 pkt	+138,59 pkt	Jean-Claude Killy
9.[5]	8 lutego	1970	Val Gardena	Slalom	1:39,47	+4,26	Jean-Noël Augert
33.[6]	10 lutego	1970	Val Gardena	Gigant	4:19,19	+13,06	Karl Schranz
42.[7]	15 lutego	1970	Val Gardena	Zjazd	2:24,57	+8,58	Bernhard Russi
9.[8]	15 lutego	1970	Val Gardena	Kombinacja	21,25 pkt	+71,98 pkt	Billy Kidd
DSQ	10 lutego	1972	Sapporo	Gigant	3:09,62	-	Gustav Thöni
1.	13 lutego	1972	Sapporo	Slalom	1:49,27	-	-
23.[9]	5 lutego	1974	Sankt Moritz	Gigant	3:07,92	+13,17	Gustav Thöni
3.[10]	10 lutego	1974	Sankt Moritz	Slalom	1:49,98	+1,58	Gustav Thöni
35.	5 lutego	1976	Innsbruck	Zjazd	1:45,73	+6,18	Franz Klammer
24.	10 lutego	1976	Innsbruck	Gigant	3:26,97	+11,15	Heini Hemmi
9.	14 lutego	1976	Innsbruck	Slalom	2:03,29	+5,06	Piero Gros
6.	14 lutego	1976	Innsbruck	Kombinacja	24,62 pkt	+65,47 pkt	Piero Gros
28.[11]	2 lutego	1978	Garmisch-Partenkirchen	Gigant	3:02,52	+7,12	Ingemar Stenmark
22.[12]	5 lutego	1978	Garmisch-Partenkirchen	Slalom	1:39,54	+9,79	Ingemar Stenmark
27.	14 lutego	1980	Lake Placid	Zjazd	1:45,50	+5,19	Leonhard Stock
22.	19 lutego	1980	Lake Placid	Gigant	2:40,74	+5,84	Ingemar Stenmark
22.	22 lutego	1980	Lake Placid	Slalom	1:44,26	+7,35	Ingemar Stenmark
5.	22 lutego	1980	Lake Placid	Kombinacja	45,53 pkt	+72,84 pkt	Phil Mahre

• sezon 1968/1969: 38.
• sezon 1969/1970: 55.
• sezon 1970/1971: 39.
• sezon 1971/1972: 33.
• sezon 1972/1973: 34.
• sezon 1973/1974: 15.
• sezon 1974/1975: 9.
• sezon 1975/1976: 63.
• sezon 1978/1979: 91.
• sezon 1979/1980: 33.

1. Zakopane – 6 marca 1974 – slalom (1. miejsce)
2. Wysokie Tatry – 10 marca 1974 – slalom (3. miejsce)
3. Kitzbühel – 19 stycznia 1975 – kombinacja (2. miejsce)
4. Megève – 1 lutego 1975 – kombinacja (2. miejsce)

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Alpine Ski Database (ang.)
• Profil na stronie Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-28)]. (ang.).