![]() Franciszek Faix (przed 1934) | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
9 marca 1896 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
27 kwietnia 1953 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Franciszek Józef Faix (ur. 9 marca 1896 w Gródku, zm. 27 kwietnia 1953 we Wrocławiu) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego i Armii Krajowej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie Karola i Marii z d. Schmidt[1][2] .
23 października 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich. Pełnił wówczas służbę w 2 Pułku Piechoty Legionów[3][4].
12 kwietnia 1927 został mianowany na stopień majora ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 4. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. W maju tego roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy I batalionu 2 pp Leg. w Staszowie[6]. W kwietniu 1928 został przeniesiony do 15 Pułku Piechoty w Dęblinie na stanowisko dowódcy I batalionu[7][4]. W marcu 1931 został przesunięty na stanowisko kwatermistrza[8][9][4]. W kwietniu 1934 ponownie przesunięty na stanowisko dowódcy batalionu[10]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 3. lokatą w korpusie oficerów piechoty[11]. Od 14 grudnia 1938 do sierpnia 1939 pełnił służbę na stanowisku I zastępcy dowódcy 42 Pułku Piechoty w Białymstoku.
20 lipca 1943 przybył do obozu koncentracyjnego Auschwitz, w którym figurował jako „Bolesław Limanowski”, rzeźbiarz, numer więźniarski „130377”. 6 lipca 1944 zbiegł z obozu i wrócił do Krakowa.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Złoty Orderu Wojskowego Virtuti Militari[2]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 7001 (17 maja 1922)[12]
- Krzyż Niepodległości (2 sierpnia 1931)[13]
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie) „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918–1921”[14]
- Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1936)[15]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[2]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[2]
- Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja)[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kolekcja VM ↓, s. 1.
- ↑ a b c d e Żołnierze Niepodległości ↓.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 27 października 1920 roku, s. 1087.
- ↑ a b c Kolekcja VM ↓, s. 4.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 118.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 144.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 136.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 118.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 29, 545.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 150.
- ↑ Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 418.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 26 stycznia 1923 roku, s. 66.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 179, poz. 260 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 29.
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 66, poz. 131 „za zasługi w służbie wojskowej”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Faix Franciszek Józef. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari; sygn. I.482.76-7173 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-05-26].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.
- Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-07-04].