 major geograf
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Franciszek Józef Mroziński |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
27 września 1895 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
312 Składnica Map |
| Stanowiska |
kierownik składnicy |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
  
| |
Franciszek Józef Mroziński vel Odrobina[1] (ur. 27 września 1895 w Krakowie) – major geograf Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 27 września 1895 w Krakowie, w rodzinie Stanisława i Karoliny Urbańczyków[2][3]. W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. Służył w 8 kompanii 2 pułku piechoty. Od 25 marca 1915 leczył się w Szpitalu Rezerwowym Nr 3 w Wiedniu[4].
W latach 1921–1929 był oficerem Wojskowego Instytutu Geograficznego w Warszawie[5][6][7]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 16. lokatą w korpusie oficerów geografów[8]. 3 maja 1926 roku został mianowany kapitanem ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 roku i 3. lokatą w korpusie oficerów geografów[9].
W latach 1930–1939 pełnił służbę w Dowództwie Obszaru Warownego „Wilno” w Wilnie na stanowisku oficera topografa[10][11][12]. Do sierpnia 1941 roku przebywał w Obozie NKWD w Griazowcu. W latach 1943–1945, w stopniu majora, był kierownikiem 312 Składnicy Map, jednostki służby geograficznej Armii Polskiej na Wschodzie, a następnie 2 Korpusu Polskiego. W ocenie Bronisława Dzikiewicza major Mroziński „nieźle zorganizował dostarczanie map na potrzeby frontu. Był mało towarzyski i trzymał się z dala od kolegów. Stosunki z majorem Szymkiewiczem nie układały mu się dobrze. Bliżej żył tylko ze mną i nieraz mi się zwierzał ze swoich kłopotów”[13].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Niepodległości – 9 listopada 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[14]
- Krzyż Walecznych dwukrotnie[15]
- Srebrny Krzyż Zasługi[16]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 43 z 27 grudnia 1921 roku, s. 1772. Na podstawie reskryptu L. A.E. 2676 Ministerstwa Spraw Wewnętrznych 9 września 1921 roku zezwolono por. Franciszkowi Józefowi Odrobinie na zmianę nazwiska rodowego „Odrobina” na nazwisko „Mroziński”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 43 z 27 grudnia 1921 roku, s. 1772.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-01-27].
- ↑ I Lista strat 1915 ↓, s. 42.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 483, 795.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1371, 1374.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 819.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 352.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 132.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 398.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 348, 483.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 530.
- ↑ Dzikiewicz 1984 ↓, s. 147, mjr geogr. Leonard Jan Szymkiewicz był szefem służby geograficznej.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 348.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 327.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Lista Chorych, Rannych, Zabitych i Zaginionych Legionistów do Kwietnia 1915 roku. Piotrków: Centralny Oddział Ewidencyjno-Werbunkowy Departamentu Wojskowego NKN, 1915-08-01.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Bronisław Dzikiewicz: Z teodolitem pod Monte Cassino. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1984. ISBN 83-11-07043-1.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
