Franck Riester

Franck Riester
Data i miejsce urodzenia	3 stycznia 1974 ; Paryż
Zawód, zajęcie	polityk
Stanowisko	minister kultury (2018–2020)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Franck Riester (ur. 3 stycznia 1974 w Paryżu^[1]) – francuski polityk i samorządowiec, mer Coulommiers, deputowany do Zgromadzenia Narodowego, w latach 2018–2020 minister kultury, w latach 2020–2024 i w 2024 minister delegowany.

Życiorys

Absolwent Institut supérieur de gestion^[2], uzyskał następnie magisterium w ESSEC^[3]. Pracował w przedsiębiorstwie audytorskim, następnie w rodzinnym przedsiębiorstwie dealerskim samochodów Peugeot^[2]^[4].

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach gaullistowskiego Zgromadzenia na rzecz Republiki^[2], z ugrupowaniem tym dołączył do Unii na rzecz Ruchu Ludowego, przekształconej następnie w partię Republikanie^[1]. W ramach UMP został m.in. sekretarzem generalnym i rzecznikiem prasowym wewnątrzpartyjnej frakcji France Moderne et Humaniste^[2]. W 1995 po raz pierwszy został radnym miejskim w Coulommiers, w 2001 objął funkcję zastępcy mera tej miejscowości. W 2008 wybrany na urząd mera (reelekcja w 2014 i 2020)^[2]^[5]; zawiesił pełnienie tej funkcji na czas wykonywania obowiązków ministra.

W wyborach w 2007 uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Narodowego w jednym z okręgów departamentu Sekwana i Marna^[1]. W 2012^[1], 2017^[6], 2022^[7] i 2024^[8] był wybierany na kolejne kadencje. W 2017 dołączył do centroprawicowego ugrupowania Agir^[9], w 2018 został przewodniczącym tej partii^[10].

W październiku 2018 dołączył do drugiego rządu Édouarda Philippe’a, obejmując stanowisko ministra kultury^[11]. W lipcu 2020 w gabinecie Jeana Castex objął niższe stanowisko rządowe – został ministrem delegowanym przy ministrze do spraw Europy i spraw zagranicznych odpowiadającym za handel zagraniczny^[12]. Pozostał na tej funkcji również w powołanym w maju 2022 rządzie Élisabeth Borne, dodatkowo powierzono mu sprawy promocji^[13]. W lipcu 2022 w wyniku rekonstrukcji gabinetu przeszedł na stanowisko ministra delegowanego przy premierze odpowiedzialnego za kontakty z parlamentem^[14]. Urząd ten sprawował do stycznia 2024. Powrócił do administracji rządowej w następnym miesiącu; w gabinecie Gabriela Attala objął wówczas funkcję ministra delegowanego przy ministrze do spraw Europy i spraw zagranicznych, powierzono mu sprawy handlu zagranicznego, atrakcyjności, Frankofonii i diaspory^[15]. Funkcję tę pełnił do września 2024.

Jest jawnym homoseksualistą^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Franck Riester na stronie Zgromadzenia Narodowego XIV kadencji. [dostęp 2017-05-16]. (fr.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Franck Riester. franckriester.fr. [dostęp 2017-05-14]. (fr.).
↑ Franck Riester fait ses classes au Palais Bourbon. lefigaro.fr, 20 listopada 2007. [dostęp 2017-05-14]. (fr.).
↑ ^a ^b Sexus non politicus. liberation.fr, 15 kwietnia 2012. [dostęp 2017-05-14]. (fr.).
↑ Le ministre de la Culture Franck Riester élu au premier tour à Coulommiers. liberation.fr, 15 marca 2020. [dostęp 2020-03-15]. (fr.).
↑ Elections législatives 2017: Résultats 2d tour. interieur.gouv.fr. [dostęp 2017-06-18]. (fr.).
↑ Résultats législatives: Franck Riester réélu dans la 5e circonscription de Seine-et-Marne. bfmtv.com, 19 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-19]. (fr.).
↑ Nicolas Cuoco: Second tour des législatives: Franck Riester réélu en Seine-et-Marne. lejdd.fr, 7 lipca 2024. [dostęp 2024-07-07]. (fr.).
↑ Des élus Constructifs lancent «Agir, la droite constructive». lefigaro.fr, 28 listopada 2017. [dostęp 2018-07-16]. (fr.).
↑ Franck Riester, un représentant de la droite «constructive» à la Culture. lefigaro.fr, 16 października 2018. [dostęp 2018-11-22]. (fr.).
↑ Remaniement: Emmanuel Macron s'exprimera ce soir à 20h. lefigaro.fr, 16 października 2018. [dostęp 2018-10-16]. (fr.).
↑ Remaniement: qui sont les ministres du gouvernement Castex. lefigaro.fr, 6 lipca 2020. [dostęp 2020-07-06]. (fr.).
↑ Annonce de la composition du Gouvernement. elysee.fr, 20 maja 2022. [dostęp 2022-05-20]. (fr.).
↑ La nomination du Gouvernement d’Élisabeth Borne. gouvernement.fr, 4 lipca 2022. [dostęp 2022-07-04]. (fr.).
↑ La nomination du gouvernement du Premier ministre Gabriel Attal. gouvernement.fr, 8 lutego 2024. [dostęp 2024-02-09]. (fr.).

[zn-1] Franck Riester na stronie Zgromadzenia Narodowego XIV kadencji. [dostęp 2017-05-16]. (fr.).

[bio-2] Franck Riester. franckriester.fr. [dostęp 2017-05-14]. (fr.).

[lf-3] Franck Riester fait ses classes au Palais Bourbon. lefigaro.fr, 20 listopada 2007. [dostęp 2017-05-14]. (fr.).

[lib-4] Sexus non politicus. liberation.fr, 15 kwietnia 2012. [dostęp 2017-05-14]. (fr.).

[5] Le ministre de la Culture Franck Riester élu au premier tour à Coulommiers. liberation.fr, 15 marca 2020. [dostęp 2020-03-15]. (fr.).

[6] Elections législatives 2017: Résultats 2d tour. interieur.gouv.fr. [dostęp 2017-06-18]. (fr.).

[7] Résultats législatives: Franck Riester réélu dans la 5e circonscription de Seine-et-Marne. bfmtv.com, 19 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-19]. (fr.).

[8] Nicolas Cuoco: Second tour des législatives: Franck Riester réélu en Seine-et-Marne. lejdd.fr, 7 lipca 2024. [dostęp 2024-07-07]. (fr.).

[9] Des élus Constructifs lancent «Agir, la droite constructive». lefigaro.fr, 28 listopada 2017. [dostęp 2018-07-16]. (fr.).

[10] Franck Riester, un représentant de la droite «constructive» à la Culture. lefigaro.fr, 16 października 2018. [dostęp 2018-11-22]. (fr.).

[11] Remaniement: Emmanuel Macron s'exprimera ce soir à 20h. lefigaro.fr, 16 października 2018. [dostęp 2018-10-16]. (fr.).

[12] Remaniement: qui sont les ministres du gouvernement Castex. lefigaro.fr, 6 lipca 2020. [dostęp 2020-07-06]. (fr.).

[13] Annonce de la composition du Gouvernement. elysee.fr, 20 maja 2022. [dostęp 2022-05-20]. (fr.).

[14] La nomination du Gouvernement d’Élisabeth Borne. gouvernement.fr, 4 lipca 2022. [dostęp 2022-07-04]. (fr.).

[15] La nomination du gouvernement du Premier ministre Gabriel Attal. gouvernement.fr, 8 lutego 2024. [dostęp 2024-02-09]. (fr.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

W dniu powstania	Édouard Philippe Gérard Collomb Nicolas Hulot Nicole Belloubet Jean-Yves Le Drian Florence Parly Jacques Mézard Agnès Buzyn Bruno Le Maire Françoise Nyssen Muriel Pénicaud Jean-Michel Blanquer Stéphane Travert Gérald Darmanin Frédérique Vidal Annick Girardin Laura Flessel
Późniejsi członkowie rządu	François de Rugy Roxana Maracineanu Christophe Castaner Franck Riester Didier Guillaume Jacqueline Gourault Élisabeth Borne Olivier Véran