Gałęziak – zmodyfikowana, spłaszczona łodyga barwy zielonej, która przejmuje funkcje liścia (przeprowadza fotosyntezę) i jest do niego podobna z kształtu. U roślin wytwarzających gałęziaki liście właściwe są zwykle silnie zredukowane[1], wykształcają się jako ciernie lub łuski, często szybko opadające. U niektórych roślin cała łodyga wykształca się w formie gałęziaków, u innych tylko część pędów, zazwyczaj końcowa, jest zmodyfikowana (np. u myszopłocha, szparaga, kokietnika)[2].
Gałęziaki wykształcają się zwykle u roślin, u których z powodu adaptacji do warunków suchych nastąpiła redukcja liści[1].
Wyróżnia się kilka typów gałęziaków[1][3]:
- fyllokladium – pęd o ograniczonym wzroście i kształcie zbliżonym do liścia (np. u myszopłocha i kokietnika),
- kladokladium – pęd o ograniczonym wzroście i kształcie igiełkowatym (np. u szparaga),
- platykladium – spłaszczony pęd, o nieograniczonym wzroście, nierzadko z normalnymi liśćmi wyrastającymi z węzłów (np. u Muehlenbeckia platyclada).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- liściak – zmodyfikowany ogonek liściowy pełniący funkcje blaszki liściowej
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski: Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 240. ISBN 83-214-1305-6.
- ↑ Adrian D. Bell, Alan Bryan: Plant form. Portland, London: Timber Press, 2008, s. 156-157. ISBN 978-0-88192-850-1.
- ↑ Zbigniew Podbielkowski, Maria Podbielkowska: Przystosowania roślin do środowiska. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1992, s. 78-80. ISBN 83-02-04299-4.