| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Minister polityki rolnej, żywnościowej i leśnej Włoch | |
| Okres |
od 16 kwietnia 2010 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister kultury Włoch | |
| Okres |
od 23 marca 2011 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Giancarlo Galan (ur. 10 września 1956 w Padwie) – włoski polityk, w latach 1995–2010 prezydent regionu Wenecja Euganejska, od 2010 do 2011 minister rolnictwa, następnie w 2011 minister kultury.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent prawa na Uniwersytecie w Padwie, kształcił się następnie w zakresie zarządzania na Uniwersytecie Bocconi w Mediolanie. Zawodowo związany z firmą Publitalia '80, przedsiębiorstwem będącym odpowiedzialnym za sprzedaż reklam grupy medialnej Mediaset, kontrolowanej przez Silvia Berlusconiego.
Był działaczem Włoskiej Partii Liberalnej. Po jej rozwiązaniu znalazł się w 1994 wśród założycieli Forza Italia. W tym samym roku uzyskał mandat posła do Izby Deputowanych XII kadencji. Złożył go w 1995 w związku z wyborem na urząd prezydenta regionu Wenecja Euganejska. W 2000 i 2005 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję na to stanowisko.
W 2006 z ramienia FI i 2008 z ramienia federacyjnego Ludu Wolności był wybierany w skład Senatu XV i XVI kadencji, z mandatu rezygnował jednak w związku z zakazem łączenia funkcji.
W grudniu 2009 władze jego ugrupowania zdecydowały się udzielić poparcia w wyborach regionalnych w 2010 przedstawicielowi koalicyjnej Ligi Północnej Luce Zaia[1]. Pozbawiony rekomendacji partyjnej Giancarlo Galan nie ubiegał się o reelekcję.
W kwietniu 2010 wszedł w skład czwartego gabinetu Silvia Berlusconiego, obejmując stanowisko ministra polityki rolnej, żywnościowej i leśnej (jego poprzednik Luca Zaia wygrał wybory na prezydenta regionu)[2]. W marcu 2011 objął tekę ministra kultury. Od marca do listopada 2011 pełnił funkcję ministra kultury. W wyniku wyborów w 2013 ponownie został wybrany do Izby Deputowanych na XVII kadencję[3].
W 2014 objęty postępowaniem karnym w sprawie korupcyjnej, był m.in. osadzony w areszcie domowym[4]. W 2016 odszedł z włoskiego parlamentu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Regionali, il Pdl silura Galan «Lo considero peggio di un tradimento». corriere.it, 16 grudnia 2009. [dostęp 2010-04-22]. (wł.).
- ↑ Galan nominato ministro giuramento al Quirinale. la Repubblica.it, 16 kwietnia 2010. [dostęp 2010-04-22]. (wł.).
- ↑ Giancarlo Galan na stronie Izby Deputowanych XVII kadencji. [dostęp 2018-03-05]. (wł.).
- ↑ Galan agli arresti domiciliari, il doge torna a casa. ilsole24ore.com, 9 października 2014. [dostęp 2018-01-06]. (wł.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Giancarlo Galan na stronie Senatu XVI kadencji. [dostęp 2022-04-07]. (wł.).
- Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2022-04-07]. (wł.).
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
.jpg)
