| |
| Gatunek |
komedia, niemy |
|---|---|
| Data premiery |
26 czerwca 1925 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
69 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
Charles Chaplin |
| Główne role |
Charles Chaplin, |
| Muzyka |
Richard Wagner, |
| Zdjęcia | |
| Scenografia |
Charles D. Hall |
| Montaż |
Charles Chaplin |
| Produkcja |
Charles Chaplin |
| Budżet |
923 000 $ |
Gorączka złota (tytuł oryginalny The Gold Rush) – amerykańska niema komedia filmowa z 1925 roku w reżyserii Charliego Chaplina, będąca jednym z jego najsłynniejszych filmów.
Akcja filmu toczy się w 1898 roku podczas gorączki złota w Klondike. Chaplin gra typową dla siebie postać trampa (włóczęgi), który poszukuje szczęścia w Klondike. Wyrusza na poszukiwanie złota. Trafia przypadkiem do chaty przestępcy - Czarnego Larsena. Z opresji wybawia go inny poszukiwacz złota - Wielki Jim, który także przypadkiem trafia do chaty bandyty. Po opuszczeniu chaty poznaje grającą na jego uczuciach Georgię. Następnie tramp wraz z Jimem – dzięki łutowi szczęścia – odnajdują złoto i wracają statkiem jako milionerzy. Tam tramp spotyka Georgię, która nie znalazła przez ten czas powodzenia[1][2].
Film Gorączka złota – jak inne dzieła Chaplina – wyraża głębokie humanistyczne wartości. Chaplin zaprezentował w nim też liczne, oryginalne gagi, które przeszły do historii kina, m.in. sen o balecie bułeczek czy ucztę zgłodniałych bohaterów, podczas której jedzą oni buty. W bibliografii historii kina dzieło Chaplina jest zgodnie oceniane jako arcydzieło gatunku, które łączy w sobie komedię z historią miłosną[3][4]. Gorączka złota została wpisana do National Film Registry jako dzieło budujące dziedzictwo kulturowe Stanów Zjednoczonych[5].
Obsada
[edytuj | edytuj kod]Według książki „Kino, wehikuł magiczny. Przewodnik osiągnięć filmu fabularnego” (1981)[1]:
- Charles Chaplin – tramp
- Mack Swain – Jim McKay
- Tom Murray – Larsen
- Georgia Hale – Georgia
- Betty Morrissey – Betty
- Henry Bergman – Hank Curtis
- Malcolm Waite – Jack Cameron
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Garbicz i Klinowski 1981 ↓, s. 107.
- ↑ Sowińska 2012 ↓, s. 581–583.
- ↑ Garbicz i Klinowski 1981 ↓, s. 107–108.
- ↑ Sowińska 2012 ↓, s. 581.
- ↑ Films Selected to The National Film Registry, 1989-2010. Library of Congress. [dostęp 2013-04-03]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Adam Garbicz, Jacek Klinowski: Kino, wehikuł magiczny. Przewodnik osiągnięć filmu fabularnego. T. 1: Podróż pierwsza 1913–1949. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1981. ISBN 83-08-00298-6.
- Iwona Sowińska: Złoty wiek burleski. W: Historia kina. T. 1: Kino nieme. Kraków: Universitas, 2012. ISBN 97883-242-1680-2.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Gorączka złota w bazie IMDb (ang.)
