| Data i miejsce urodzenia |
16 lipca 1947 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Grażyna Pstrokońska-Nawratil (ur. 16 lipca 1947 we Wrocławiu) – polska kompozytor i pedagog[1].
W latach 1966–1971 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu, której jest od 1993 roku profesorem, oraz w Paryżu u Oliviera Messiaena i Pierre’a Bouleza[1][2][3]. Wykłada także na Akademii Muzycznej w Poznaniu[3]. Prowadzi zajęcia na kursach muzyki współczesnej, m.in. w Bystrzycy Kłodzkiej i Gdańsku[2].
Ważniejsze utwory
[edytuj | edytuj kod](na podstawie materiałów źródłowych[3][4])
- Trio-sonata na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1967)
- Concerto grosso na klarnet, róg, fortepian i orkiestrę (1970-71)
- Fresco I – Reanimacja – na wielką orkiestrę symfoniczną (1972)
- Po słońce czerwone na głosy i 5 instrumentów (1972)
- Nokturn na wiolonczelę i fortepian preparowany (1973)
- Abecadło na chór mieszany i zespół instrumentalny (1973)
- Trzy pieśni na chór mieszany (1973)
- Ostinato na zespół perkusyjny (1974)
- Fresco II – Epitaphios na wielką orkiestrę symfoniczną (1975)
- Kanon na grupę motoryczną – 4 perkusje i fortepian (1976)
- Studio per violino e tam-tam (1977)
- Ymnodia na 3 głosy, taśmę i perkusję (1977)
- Fresco III – Ikar na wielką orkiestrę symfoniczną (1979) – III lokata na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu w 1987[1]
- La vetrata na fortepian (1979)
- Incrustation na skrzypce i orkiestrę (1979)
- Papież Słowiański, kantata na sopran, baryton, recytatora, amatorski chór i orkiestrę (1979)
- Arabeska na kwartet smyczkowy (1980)
- Eco per 2 flauti (1980)
- Eco per flauto grande (1980)
- Studio per una batteria (1981)
- Sfrunął na Śląsk Orzeł Biały, oratorium-ballada na 3 soprany, chór i orkiestrę (1981)
- Fresco IV – Concerto alla campana Tadeusz Baird in memoriam na fortepian i orkiestrę symfoniczną (1982)
- Bis-Joke na perkusję i fortepian (1985)
- Pieśni niespokojne na baryton i orkiestrę (1985)
- Pejzaż z pluszczem na sopran i 3 skrzypiec (1986)
- Fresco V – Éternel na sopran, chór chłopięcy, chór mieszany i wielką orkiestrę symfoniczną * (1987)
- W królestwie jesiennych liści, balet dla dzieci (1989)
- Le soleil, koncert na instrumenty perkusyjne i orkiestrę (1991)
- Triangle! na grupę perkusyjną (1992)
- Le tambour provençal na 2 wiolonczele i fortepian (1993)
- Fresco VI – Palindrom I na orkiestrę smyczkową z klawesynem * (1994)
- Kwartet lidyjski – myśląc o Andrzeju na kwartet smyczkowy (1994)
- Palindrom II „Terra” na chór męski i fortepian (1995)
- Bartokiana [wersja I] na 2 wiolonczele i fortepian (1995)
- El Condor (Wiosna), koncert na 2 marimby i orkiestrę kameralną (1996)
- La foret (Jesień) na kontrabas i orkiestrę kameralną (1997)
- ... il neige (Zima) na obój i orkiestrę kameralną (1997)
- ... como el sol e la mar ... (Lato) na flet i orkiestrę kameralną (1998)
- Eco Music „Klimop” na orkiestrę (1998)
- Fresco VII – Uru-Anna na tenor, wielki chór mieszany i wielką orkiestrę symfoniczną (1998-99)
- Hectoriana (1999)
- W poszukiwaniu wędrującego echa na dwoje skrzypiec (2000)
- Bartokiana [wersja II] na marimbę i orkiestrę kameralną (2000)
- Algorytm snu wielkiego miasta na marimbę solo (2001)
- Ptaki na horyzoncie zmierzchu na altówkę i kontrabas (2002)
- Muzyka lidyjska na orkiestrę smyczkową (2003)
- Magnificat MM na sopran, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (2004)
- Ptaki na horyzoncie zmierzchu [wersja II] na klarnet, puzon, wiolonczelę i fortepian (2006)
- Strumyk i słonko na inkrustowany fortepian (2007)
- ...como el sol e la mar... (lato) na flet i orkiestrę kameralną (2007)
- Niedziela Palmowa w Nazareth na saksofon, perkusję i organy (2009)
- ICE-LAND. Tęczowe mosty nad Dettifoss na orkiestrę kameralną (2011)
- Madrygał na dwa fortepiany (2011)
- HARMONY na orkiestrę symfoniczną (2011)
- Wędrówki zielonego skarabeusza na flet, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (2012)
- L’OCEAN na orkiestrę symfoniczną (2012)
- Lasy deszczowe na flety i orkiestrę symfoniczną (2013)
- Figury na piasku na kwartet fletowy (2014)
- Galaktikos na flet i organy (2015)
- Tryptyk na dwa flety i organy (2017)
- Assisi na wiolonczelę akustyczną/elektryczną, chór dziecięcy i wielką orkiestrę symfoniczną (2017)
- Ring of Tara na oktet perkusyjny (2018)
Nagrody[5]
[edytuj | edytuj kod]- Nagroda Miasta Wrocławia, 1989
- Nagroda Prezesa Rady Ministrów, 1989
- Nagroda im. Św. Brata Alberta, 1998
- Wrocławska Nagroda Muzyczna 2002
- Doroczna Nagroda Związku Kompozytorów Polskich, 2004
- Doroczna Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Dziedzinie Muzyki, 2006, 2018
- Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis, 2013
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Andrzej Chodkowski (red.): Encyklopedia muzyki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 730. ISBN 83-01-11390-1.
- ↑ a b Pstrokońska-Nawratil Grażyna, [w:] Elżbieta Dziębowska (red.), Encyklopedia muzyczna PWM, Kraków: PWM, 1979–2012, s. 349.
- ↑ a b c Małgorzata Kosińska: Grażyna Pstrokońska-Nawratil. culture.pl, grudzień 2008. [dostęp 2015-04-26]. (pol.).
- ↑ prof. Grażyna Pstrokońska-Nawratil. [w:] Akademia Muzyczna we Wrocławiu [on-line]. [dostęp 2018-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-22)]. (pol.).
- ↑ Pstrokońska-Nawratil Grażyna [online], Polskie Centrum Informacji Muzycznej [dostęp 2024-10-01] (pol.).
Kontrola autorytatywna (osoba):
Identyfikatory zewnętrzne:
