| Data i miejsce urodzenia |
19 marca 1959 | ||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
190 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Graeme Vincent Fell (ur. 19 marca 1959 w Romford[1]) – brytyjski, a następnie kanadyjski lekkoatleta, długodystansowiec trzykrotny medalista igrzysk Wspólnoty Narodów, dwukrotny olimpijczyk.
Specjalizował się w biegu na 3000 metrów z przeszkodami. Jako reprezentant Wielkiej Brytanii zajął w nim 10. miejsce na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach[2]. Startując w barwach Anglii zdobył srebrny medal w tej konkurencji na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1982 w Brisbane, przegrywając jedynie z Kenijczykiem Juliusem Korirem[3]. Zajął 6. miejsce na tym dystansie na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach[4].
Od 1984 Fell miał obywatelstwo Kanady i reprezentował to państwo. Zajął 3. miejsce w biegu na 3000 metrów z przeszkodami w zawodach pucharu świata w 1985 w Canberze[5].
Zwyciężył w tej konkurencji na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1986 w Edynburgu[6], zajął 5. miejsce na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie[7] oraz 11. miejsce na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu[1].
Zdobył złoty medal w biegu na 3000 metrów z przeszkodami na igrzyskach frankofońskich w 1989 w Casablance[8]. Zajął 4. miejsce w biegu na 3000 metrów z przeszkodami i odpadł w eliminacjach biegu na 5000 metrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1990 w Auckland[6]. Na mistrzostwach świata w 1991 w Tokio zajął 14. miejsce w finale biegu na 3000 metrów z przeszkodami[7]. Odpadł w eliminacjach tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie[1].
Zdobył brązowy medal w biegu na 3000 metrów z przeszkodami na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1994 w Victorii[6]. Na mistrzostwach świata w 1995 w Göteborgu odpadł w eliminacjach na tym dystansie[9]. Po raz drugi zwyciężył w tej konkurencji na igrzyskach frankofońskich w 1997 w Antananarywie[8].
Był wicemistrzem Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 3000 metrów z przeszkodami w 1981 i 1982 oraz brązowym medalistą na tym dystansie w 1984[10]. Zdobył mistrzostwo Kanady w tej konkurencji w latach 1985–1989, 1993 i 1995[11].
Dwukrotnie poprawiał rekord Kanady w biegu na 3000 metrów z przeszkodami do wyniku 8:12,58 uzyskanego 28 sierpnia 1985 w Koblencji[12]. Był to również najlepszy wynik w jego karierze[13].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Graeme Fell [online], olympedia.org [dostęp 2020-09-16] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 563 [dostęp 2020-09-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Graeme Vincent Fell [online], thecgf.com [dostęp 2020-09-16] (ang.).
- ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 141–142 [dostęp 2020-09-16] (ang.).
- ↑ IAAF World Cup in Athletics [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-16] (ang.).
- ↑ a b c Graeme Vincent Fell [online], thecgf.com [dostęp 2020-09-16] (ang.).
- ↑ a b IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 142 [dostęp 2020-09-16] (ang.).
- ↑ a b Francophone Games [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-16] (ang.).
- ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 142–143 [dostęp 2020-09-16] (ang.).
- ↑ AAA Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-16] (ang.).
- ↑ Canadian Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-16] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 67. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
- ↑ Graeme Fell [online], Track and Field Statistics [dostęp 2020-09-16] (ang.).
