Greckokatolickie Seminarium Generalne – greckokatolickie seminarium duchowne, utworzone we Lwowie w 1784 dekretem cesarza Józefa II.

Seminarium do 1792 kształciło studentów, również seminarzystów z innych prowincji Austrii (m.in. z Bukowiny), jak również Węgier (m.in. z Siedmiogrodu).

Seminarium zajmowało się kształtowaniem i wychowywaniem studentów, jak również prowadziło zajęcia z liturgiki oraz śpiewu, natomiast inne zajęcia odbywały się na wydziale teologii Uniwersytetu Lwowskiego.

W 1845 biskup Iwan Snihurski utworzył Greckokatolickie Seminarium Duchowne w Przemyślu, do którego przeszli studenci z terenu eparchii przemyskiej.

Seminarium Generalne zostało rozwiązane rozporządzeniem cesarskim z 13 lipca 1893, a na jego miejsce utworzono trzy diecezjalne greckokatolickie seminaria duchowne – lwowskie, stanisławowskie i tarnopolskie.

1783–1784 – ks. Antoni Angełłowicz

1784–1787 – ks. Mychajło Szczawnycki

1787–1797 – ks. Antoni Angełłowicz

? – ?. ks – Mikołaj Skorodyński

1814–1820 – ks. Iwan Ławriwski

1832–1836 – ks. Stefan Tełechowski

1837–1848 – ks. Grzegorz Jachimowicz

• Dariusz Maciak, Próba porozumienia polsko-ukraińskiego w Galicji w latach 1888-1895, Warszawa 2006, ISBN 978-83-235-0276-0.