Grodzisko – wzniesienie na terenie lubelskiego Śródmieścia, położone na północny wschód od Starego Miasta, historycznie jedna z najstarszych części Lublina, przy trakcie prowadzącym na Ruś.
Jego granice stanowią: ul. Kalinowszczyzna, Floriańska i Sienna[1]. Początkowo mogło ono stanowić całość z Czwartkiem, innym lubelskim wzniesieniem, położonym na zachód od Grodziska. Przed VI wiekiem mogła rozdzielić je erozja Czechówki. Na wschód od Grodziska znajduje się kolejne wzniesienie – Białkowska Góra[2].
Grodzisko było miejscem powstania jednej z pierwotnych (VI w.) osad na terenie Lublina. Pozostałymi wzgórzami, na których w tym okresie także rozwinęły się osady, są: wspomniane Czwartek i Białkowska Góra, a ponadto Zamkowe, Staromiejskie i Żmigród[2].
Nazwa wzgórza pochodzi od grodu wzniesionego w XI w., w okresie powstawania państwa pierwszych Piastów. Informacje o grodzie pochodzą z lat 1502 i 1508, kiedy wyznaczono ten teren pod cmentarz żydowski, później znany jako stary kirkut[1].
Zobacz więcej w artykulePrzypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Denys 2016 ↓, s. 416.
- ↑ a b Kociuba 2016 ↓, s. 57.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marta Denys , Wzgórze Grodzisko, [w:] Piotr Kawałko, Zbigniew Nestorowicz, Marek Szymański (red.), Lublin. Przewodnik, Lublin: Gaudium, 2016, ISBN 978-83-7548-115-0 .
- Dagmara Kociuba , Lublin. Rozwój przestrzenny i funkcjonalny od średniowiecza do współczesności, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2016, ISBN 978-83-8019-466-3 .