Heinrich Hertz

Pełne imię i nazwisko	Heinrich Rudolf Hertz
Data i miejsce urodzenia	22 lutego 1857 Hamburg
Data i miejsce śmierci	1 stycznia 1894 Bonn
Zawód, zajęcie	fizyk
Multimedia w Wikimedia Commons

Heinrich Rudolf Hertz (ur. 22 lutego 1857 w Hamburgu, zm. 1 stycznia 1894 w Bonn^[1]) – niemiecki fizyk pochodzenia żydowskiego^[2][3], profesor Uniwersytetu w Bonn i Politechniki w Karlsruhe^[1]. Laureat Medalu Rumforda (1890)^[4].

Główne osiągnięcia Hertza to odkrycia doświadczalne – fale elektromagnetyczne i zewnętrzny efekt fotoelektryczny^[1]. Pierwsze z tych odkryć było potwierdzeniem elektrodynamiki klasycznej, którą opracował lata wcześniej James Clerk Maxwell^[1]. Zjawisko to było przełomem w telekomunikacji, otwierając epokę radiokomunikacji – kontynuatorzy prac Hertza jak Guglielmo Marconi stworzyli radio^[1]. Z kolei badania nad fotoelektrycznością przyczyniły się do powstania fizyki kwantowej – pierwsze poprawne wyjaśnienie tego zjawiska było oparte właśnie na teorii kwantów^[1]. Hertz badał również promienie katodowe i rozwijał mechanikę, m.in. teorię sprężystości^[1].

Niemieckiego fizyka upamiętnia nazwa jednostki częstotliwości w układzie SI: herc (Hz)^[5].

Studiował fizykę na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma (w Berlinie). Przez trzy lata (po studiach) był asystentem Helmholtza. W roku 1883 został privatdozentem fizyki teoretycznej na Uniwersytecie Chrystiana Albrechta w Kilonii, a w latach 1885–1889 był profesorem fizyki w Wyższej Szkole Technicznej w Karlsruhe. Następnie objął posadę profesora fizyki na Uniwersytecie w Bonn^[5].

W 1886 Hertz po raz pierwszy wytworzył fale elektromagnetyczne, posługując się skonstruowanym przez siebie oscylatorem elektrycznym (oscylator Hertza). Stwierdził tożsamość fizyczną fal elektromagnetycznych i fal świetlnych oraz ich jednakową prędkość rozchodzenia się. Stworzył także podstawy rozwoju radiokomunikacji.

Zmarł po dwuletniej walce z chorobą, którą identyfikuje się jako nowotwór kości^[5] lub ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń^{[potrzebny przypis]}. Został pochowany na cmentarzu Ohlsdorf w Hamburgu^[5].

• Die Prinzipien der Mechanik in neuem Zusammenhange (1894)
• Schriften vermischten Inhalts (1895)

• 
  Schriften vermischten Inhalts, 1895

Polskojęzyczne

• Richard F. Mould, Jesse N. Aronowitz, Rozwój wiedzy o elektryczności i elektroterapii ze szczególnym uwzględnieniem promieni X i leczenia raka, Część II. Od Alessandro Volty do Jamesa Clerka Maxwella. nowotwory.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]., w: NOWOTWORY Journal of Oncology, 2007, vol. 57, Number 1, s. 53–63

Anglojęzyczne

• John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: Heinrich Hertz w MacTutor History of Mathematics archive (ang.) [dostęp 2021-10-25].
• Heinrich Hertz, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-03]  (ang.).
• Hertz, Heinrich Rudolf (1857–94) (ang.), Routledge Encyclopedia of Philosophy, rep.routledge.com [dostęp 2023-05-12].