 Luce z żoną (1954) | |
| Data i miejsce urodzenia |
3 kwietnia 1898 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
28 lutego 1967 |
| Zawód, zajęcie |
wydawca |
| Małżeństwo |
Lila Ross Hotz (1923–1935, rozwód), |
| Dzieci |
3 |
Henry Robinson Luce (ur. 3 kwietnia 1898 w Penglai w Chinach, zm. 28 lutego 1967 w Phoenix) – amerykański wydawca.
Był antykomunistą; wiek XX nazywał amerykańskim stuleciem. Wprowadził na rynek oraz kontrolował szereg regularnych czasopism, które zmieniły dziennikarstwo i zwyczaje czytania Amerykanów. „Time” podsumowywał i interpretował co tydzień wiadomości; „Life” kreśliło obraz świata polityki, kultury oraz społeczeństwa (czasopismo to dominowało w erze przed rozpowszechnieniem telewizji); dwutygodnik „Fortune” zajmował się światem ekonomii i biznesu; „Sports Illustrated” opisywał to, co poza zawodami dzieje się w świecie sportu, zajmował się strategią i motywacją zespołów oraz sportowców.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Rodzice Luce'a byli protestanckimi misjonarzami. Do Stanów przybył w wieku 14 lat[1]. W 1920 ukończył Yale. Następnie przez rok studiował historię na Uniwersytecie Oksfordzkim. W tym samym czasie pracował jako reporter dla „Chicago Daily News”. W grudniu 1921 rozpoczął pracę w „The Baltimore News”.
W 1923 założył „Time”, w 1930 „Fortune”, w latach 30. XX wieku zakupił „Life”. „Sports Illustrated” zaczął ukazywać się od 1954.
Luce popierał Partię Republikańską i był jednym z najbardziej wpływowych członków tej partii[2]. Kierował się antykomunistycznymi uprzedzeniami, wykorzystywał „Time” do wspierania prawicowych dyktatów w imię walki z komunizmem. Reprezentował tzw. chińskie lobby, odgrywał ważną rolę w sterowaniu amerykańskiej polityki zagranicznej i wspieraniu nacjonalistycznego przywódcy Czang Kaj-szeka oraz jego żony Song Meiling, najpierw przeciwko japońskiej agresji, następnie w ich walce z komunizmem. Czang Kaj-szek oraz jego żona w latach 1927–1955 11-krotnie byli umieszczani na okładce „Time”[3].
W swoich pismach promował ewangelistę Billy’ego Grahama. Podczas krucjaty w Los Angeles w 1949 „Time” i „Life” nazwały Billy’ego Grahama następcą Billy’ego Sundaya[4]. Był jednym ze sponsorów nowojorskiej krucjaty w 1957[5]. Billy Graham był kilkakrotnie umieszczany na okładce „Time” i „Life”[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Janet Maslin. A Magazine Master Builder. „New York Times”, April 19, 2010. [dostęp 2011-12-07]. (ang.).
- ↑ Henry R. Luce: End of a Pilgrimage. „Time”, March 10, 1967. [dostęp 2011-12-0].
- ↑ Chiang covers at „Time”. „Time”. [dostęp 2011-12-09]. (ang.).
- ↑ David Aikman: Billy Graham: His Life and Influence. Thomas Nelson Inc, 2007, s. 67. ISBN 978-08499-1702-8. (ang.).
- ↑ James Burkhart Gilbert: Men in the middle: searching for masculinity in the 1950s. University of Chicago Press, 2005, s. 125. (ang.).
- ↑ Billy Graham in Action in Garden. „LIFE”, s. okładka, July 1, 1957. [dostęp 2011-12-17].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- The Henry Luce Foundation. www.hluce.org. [dostęp 2011-12-09]. (ang.).
- Alden Whitman. Henry R. Luce, Creator of Time-Life Magazine Empire, Dies in Phoenix at 68. „The New York Times”, March 1, 1967. [dostęp 2011-12-07]. (ang.).
- Janet Maslin. A Magazine Master Builder. „New York Times”, April 19, 2010. [dostęp 2011-12-07]. (ang.).
- Henry Luce w bazie Notable Names Database (ang.)
