Henryk Ładosz

Henryk Ładosz
	; Henryk Ładosz (1938)
Data i miejsce urodzenia	18 października 1902 ; Wrotnów, Polska
Data i miejsce śmierci	16 października 1979 ; Warszawa, Polska
Zawód	aktor, recytator, konferansjer
	Odznaczenia

Henryk Ładosz (ur. 18 października 1902 we Wrotnowie, zm. 16 października 1979 w Warszawie) – polski aktor, konferansjer i recytator, specjalizujący się w bajkach dziecięcych.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Ignacego, kowala, i Justyny z Korzeniewskich. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim, w 1926 ukończył Oddział Dramatyczny przy Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. Od 1927 współpracował stale z Polskim Radiem. W latach 1929–1933 był aktorem i reżyserem warszawskiego teatru dla dzieci Jaskółka, od 1933 do 1936 Teatru Lalek Baj.

Podczas okupacji niemieckiej, pod nazwiskiem Smuga, brał udział w konspiracyjnym ruchu kulturalnym w Warszawie oraz był członkiem podziemnej Warszawskiej Rady Narodowej.

Po wojnie był radnym Rady Narodowej m.st. Warszawy (1945–1952) i kierownikiem Wydziału Oświaty, Kultury i Sztuki tej Rady, a w latach 1948–1952 wicedyrektorem i nauczycielem (m.in. Jana Kobuszewskiego) Szkoły Dramatycznej Teatru Lalek w Warszawie. Przyjaciel K.I. Gałczyńskiego (uwieczniony w wielu jego utworach). W 1956 wystąpił w filmie Szkice węglem w reż. A. Bohdziewicza^[1].

Był kilkakrotnie żonaty, najpierw z literatką Janiną z Tołwińskich Dziarnowską, potem m.in. z aktorkami: Barbarą Łukaszewską i Zofią Rusiecką.

Zmarł w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B39-3-5)^[2].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (19 sierpnia 1946)^[3]
Złoty Krzyż Zasługi (11 maja 1946)^[4]
Medal za Warszawę 1939–1945 (17 stycznia 1946)^[5]
Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1967)

Wybrane przedstawienia teatralne

Kazanie na górze - jako umierający
Plebiscyt - jako Robotnik II
Dwaj piekarze - rola główna jako pierwszy piekarz
Kredowy krzyż - jako robotnik

Przypisy

↑ Szkice węglem [online], FilmPolski [dostęp 2023-04-26] (pol.).
↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
↑ M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 224 „za zasługi w pracy kulturalno-oświatowej”.
↑ M.P. z 1947 r. nr 71, poz. 477 „za zasługi położone w walce z okupantem i udział w pracach konspiracyjnych w okresie okupacji” - jako Henryk Ładosz-Smuga.
↑ M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 „w pierwszą rocznicę wyzwolenia Warszawy zasłużonym w walce o wyzwolenie i odbudowę Stolicy (...)”.

Linki zewnętrzne

Henryk Ładosz w bazie Filmweb
Henryk Ładosz w bazie filmpolski.pl
Henryk Ładosz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09] .
Materiały dotyczące Henryka Ładosza w bibliotece Polona

[1] Szkice węglem [online], FilmPolski [dostęp 2023-04-26] (pol.).

[2] Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

[3] M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 224 „za zasługi w pracy kulturalno-oświatowej”.

[4] M.P. z 1947 r. nr 71, poz. 477 „za zasługi położone w walce z okupantem i udział w pracach konspiracyjnych w okresie okupacji” - jako Henryk Ładosz-Smuga.

[5] M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 „w pierwszą rocznicę wyzwolenia Warszawy zasłużonym w walce o wyzwolenie i odbudowę Stolicy (...)”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Henryk Ładosz (1938)
Data i miejsce urodzenia	18 października 1902 Wrotnów, Polska
Data i miejsce śmierci	16 października 1979 Warszawa, Polska
Zawód	aktor, recytator, konferansjer
Odznaczenia