Henryk Grządzielski

Data i miejsce urodzenia	15 maja 1954 Słupsk
Senator I kadencji
Okres	od 18 czerwca 1989 do 25 listopada 1991
Przynależność polityczna	Unia Demokratyczna
Odznaczenia

Henryk Grządzielski (ur. 15 maja 1954 w Słupsku) – polski polityk, senator I kadencji.

Ukończył w 2001 studia w Bałtyckiej Wyższej Szkoły Humanistycznej w Koszalinie.

W latach 1975–1985 pracował w Fabryce Maszyn Rolniczych „Agromet-Famarol” w Słupsku. W 1980 wstąpił do „Solidarności”, zasiadał w zarządzie regionu związku. Po wprowadzeniu 13 grudnia 1981 stanu wojennego działał w podziemiu w ramach Okręgowego Komitetu Oporu, wydawał niezależny biuletyn „Solidarność Słupska”. Został zatrzymany, po czym w 1983 w procesie przeciwko niemu oraz Krzysztofowi Szeglowskiemu, Pawłowi Połciowi, Januszowi Ładzinowi, Romanowi Pączkowi i Antoniemu Klejowi oskarżonym o prowadzenie w Słupsku działalności mogącej wywołać niepokoje i rozruchy społeczne godzące w ustrój PRL został skazany na karę 1,5 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania^[1]. W 1985 za zorganizowanie 1 lipca strajku zwolniono go dyscyplinarnie z pracy, następnie w trybie przyspieszonym 3 lipca skazano na karę roku pozbawienia wolności^[2]).

W 1989 został senatorem I kadencji z województwa słupskiego^[3]. W latach 90. działał w Unii Demokratycznej i Unii Wolności, prowadził także własną działalność gospodarczą. W 2002 został zatrudniony w Wojewódzkim Ośrodku Ruchu Drogowego w Słupsku.

W 2006 opublikował książkę I stało się, poświęconą działalności słupskiej NSZZ „S” w latach 80., w której ujawnił materiały zbierane przez Służbę Bezpieczeństwa (w tym nazwiska osób zarejestrowanych)^[4].

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008)^[5]. W 2015 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności^[6].

• Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2017-03-31].