Herstoria (ang. herstory) – historia opisywana z perspektywy feministycznej, ze szczególnym uwzględnieniem dziejowej roli kobiet. Pojęcie herstory zostało ukute w angielszczyźnie w latach 70. XX wieku w ramach feminizmu drugiej fali jako gra słów nawiązująca do zaimka osobowego rodzaju męskiego his („jego”) i angielskiego terminu story („opowieść”). Co połączone dają history („historia”). Zaimek his został zastąpiony zaimkiem osobowym rodzaju żeńskiego her („jej”)[1]. Powstaje nowe słowo: herstory, co ma brzmieć jak „jej opowieść”.
Zdaniem badaczek tradycyjna historia jest pisana z męskiego punktu widzenia i skoncentrowana na losach mężczyzn, kobiety są w niej rutynowo pomijane[2]. Herstoria bywa określana jako „polityka historyczna feministek” (lub też „polityka historyczna kobiet”, ponieważ nie wszystkie badaczki identyfikują się z feminizmem)[3]. Zwolenniczki herstorii uważały, że należy podważyć tradycyjne wzory pisania historii, które koncentrowały się na opowiadaniu o polityce, wojnach, a pomijały obszar doświadczeń kobiet (np. życie prywatne, seksualność, macierzyństwo)[4]. Przykładem badań w paradygmacie herstorii w Polsce są prace profesor Anny Żarnowskiej z Uniwersytetu Warszawskiego, przykładem tematyki badawczej prace o przemocy wobec kobiet w PRL[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ herstoria.
- ↑ Looser 2005 ↓, s. 1.
- ↑ Nowakowska-Wierzchos 2019 ↓, s. 80.
- ↑ Kuźma-Markowska 2014 ↓, s. 180.
- ↑ Nowakowska-Wierzchos 2019 ↓, s. 79.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Devoney Looser: British women writers and the writing of history: 1670-1820. Baltimore: 2005. ISBN 0-8018-6448-8.
- Anna Nowakowska-Wierzchos. Muzeum zasłużonych kobiet. „Magazyn Opinii Pismo”, 2019.
- Sylwia Kuźma-Markowska: Herstory (herstoria). W: Monika Rudaś-Grodzka: Encyklopedia gender: płeć w kulturze. Warszawa: 2014. ISBN 978-83-7554-816-7.