Hugo Nys
_(36143096496).jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
16 lutego 1991 |
| Wzrost |
185 cm |
| Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2010 |
| Zakończenie kariery |
aktywny |
| Trener |
Mariusz Fyrstenberg, Kevin Blandy, Guillaume Couillard |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
327 (29 lipca 2019) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
7 |
| Najwyżej w rankingu |
12 (12 czerwca 2023) |
| Australian Open |
F (2023) |
| Roland Garros |
QF (2021) |
| Wimbledon |
3R (2017, 2023) |
| US Open |
QF (2022, 2023) |
Hugo Nys (ur. 16 lutego 1991 w Évian-les-Bains) – monakijski tenisista, do roku 2019 reprezentujący Francję.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Status profesjonalny osiągnął w 2010 roku.
W grze podwójnej wygrał siedem tytułów o randze ATP Tour z czternastu rozegranych finałów. Ponadto wygrał jedenaście deblowych turniejów cyklu ATP Challenger Tour.
W 2014 roku zadebiutował w imprezie Wielkiego Szlema podczas deblowego turnieju Rolanda Garrosa. Jego partnerem był wówczas Fabrice Martin. Para odpadła w pierwszej rundzie po porażce z duetem Andre Begemann–Robin Haase.
Od 2019 roku reprezentuje Monako w rozgrywkach Pucharu Davisa.
W 2023 roku, startując w parze z Janem Zielińskim, dotarł do finału wielkoszlemowego Australian Open w grze podwójnej. W decydującym meczu polsko-monakijska para przegrała z deblem Rinky Hijikata-Jason Kubler 4:6, 6:7(4).
Najwyżej sklasyfikowany był na 327. miejscu w singlu (29 lipca 2019) oraz na 12. pozycji w deblu (12 czerwca 2023).
Historia występów wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Gra podwójna
[edytuj | edytuj kod]| Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 2R | 1R | 3R | 1R | 1R | F | QF | 0 / 7 | 11 – 7 |
| French Open | A | A | A | A | 1R | A | A | 1R | 2R | A | 2R | QF | 3R | 2R | 3R | 0 / 8 | 10 – 8 |
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | 3R | 1R | 2R | NH | 1R | 2R | 3R | 1R | 0 / 7 | 6 – 7 |
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | 1R | A | 2R | QF | QF | 0 / 5 | 7 – 5 | |
| Bilans spotkań | 0–0 | 0–0 | 0–0 | 0–0 | 0–1 | 0–0 | 0–0 | 2–2 | 2–4 | 1–3 | 3–2 | 4–4 | 6–4 | 11–4 | 5–3 | 0 / 27 | 34 – 27 |
Finały w turniejach ATP Tour
[edytuj | edytuj kod]| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (7–7)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 11 lutego 2018 | Montpellier | Twarda (hala) |  Ben McLachlan
|
 Ken Skupski Neal Skupski
|
6:7(2), 4:6 |
| Zwycięzca | 1. | 4 sierpnia 2019 | Los Cabos | Twarda |  Romain Arneodo
|
Dominic Inglot Austin Krajicek
|
7:5, 5:7, 16–14 |
| Zwycięzca | 2. | 2 maja 2021 | Estoril | Ceglana |  Tim Pütz
|
Luke Bambridge Dominic Inglot
|
7:5, 3:6, 10–3 |
| Zwycięzca | 3. | 23 maja 2021 | Lyon | Ceglana | Tim Pütz
|
 Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut
|
6:4, 5:7, 10–8 |
| Finalista | 2. | 26 września 2021 | Metz | Twarda (hala) | Arthur Rinderknech
|
 Hubert Hurkacz Jan Zieliński
|
5:7, 3:6 |
| Finalista | 3. | 31 października 2021 | Petersburg | Twarda (hala) |  Andriej Gołubiew
|
Jamie Murray Bruno Soares
|
3:6, 4:6 |
| Finalista | 4. | 27 sierpnia 2022 | Winston-Salem | Twarda | Jan Zieliński
|
 Matthew Ebden Jamie Murray
|
4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 4. | 25 września 2022 | Metz | Twarda (hala) | Jan Zieliński
|
Lloyd Glasspool Harri Heliövaara
|
7:6(5), 6:4 |
| Finalista | 5. | 28 stycznia 2023 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Jan Zieliński
|
Rinky Hijikata Jason Kubler
|
4:6, 6:7(4) |
| Zwycięzca | 5. | 21 maja 2023 | Rzym | Ceglana | Jan Zieliński
|
 Robin Haase Botic van de Zandschulp
|
7:5, 6:1 |
| Finalista | 6. | 29 października 2023 | Bazylea | Twarda (hala) | Jan Zieliński
|
 Santiago González Édouard Roger-Vasselin
|
7:6(8), 6:7(3), 1–10 |
| Zwycięzca | 6. | 11 listopada 2023 | Metz | Twarda (hala) | Jan Zieliński
|
Constantin Frantzen Hendrik Jebens
|
6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 7. | 3 marca 2024 | Acapulco | Twarda | Jan Zieliński
|
Santiago González Neal Skupski
|
6:3, 6:2 |
| Finalista | 7. | 21 kwietnia 2024 | Barcelona | Ceglana | Jan Zieliński
|
 Máximo González Andrés Molteni
|
6:4, 4:6, 9–11 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2017-09-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-09-21] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2017-09-21] (ang.).
