
Sonata fortepianowa nr 4 Es-dur op. 7 Ludwiga van Beethovena została skomponowana w latach 1796–1797 i zadedykowana hrabinie Barbarze von Keglevics. Przez samego kompozytora ochrzczona mianem Grande Sonate (fr. „Wielka sonata”)[1], rozmiarem pozostawia w tyle większość jego dzieł tego gatunku (wykonanie dzieła trwa ok. 28 minut). Uważana jest też często za pierwsze wielkie dzieło Beethovena.
Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz,Części utworu
[edytuj | edytuj kod]- Allegro molto e con brio
- Largo, con gran espressione
- Allegro. Minore
- Rondo. Poco allegretto e grazioso
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Kontrola autorytatywna (utwór muzyczny/kompozycja):